"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De flard

Parijs, 7 januari 2015, de dag dat terroristen Charlie Hebdo binnenvielen en elf mensen op beestachtige wijze vermoordden. De jihadisten hadden de journalisten in het vizier vanaf de publicatie van karikaturen van Mohammed. Ondanks de bedreigingen waren de medewerkers die dag gewoon aan het werk gegaan.
Philippe Lançon raakte zwaargewond, een groot deel van zijn gezicht was hij kwijt. Pas een jaar later kon hij een pen oppakken om zijn verhaal te vertellen, vanaf de aanval tot aan 13 november 2015, de aanslag op de Bataclan. Hij schrijft zonder pathos of zelfmedelijden, wat de emotionele diepte van zijn herinneringen vergroot.
Dit is het verhaal van een man die zich blootgeeft, zijn langzame herstel beschrijft vanaf het moment dat zijn leven verwoest lijkt. Hij is misvormd, heeft een oorlogstrauma opgelopen in een land dat in vrede leeft. Deze alles zet zijn relatie tot de wereld, het schrijven, het lezen, de liefde en de vriendschap op zijn kop. Alles om te overleven.