"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De kunst van het verliezen

Grootse roman over de last van een ongekende erfenis

Het land van herkomst van haar familie – Algerije – was voor Naïma lange tijd een gegeven zonder veel belang. Maar in een tijd waarin identiteitskwesties elk debat domineren lijkt alles haar op haar wortels te willen wijzen. Hoe kan ze een band hebben met een familiegeschiedenis die haar nooit verteld is? Haar grootvader, een Berber uit de bergen, was al overleden voordat ze hem had kunnen vragen waarom de geschiedenis hem tot een harki (een collaborateur van de Fransen tijdens de Algerijnse Onafhankelijkheidsoorlog) had bestempeld. Sinds haar vader in 1962 in een Frans doorgangskamp arriveerde spreekt hij niet meer over het land van zijn kindertijd.
Hoe wek je een doodgezwegen land tot leven? Alice Zeniter doet het in een even vrijgevochten als gedurfd, hartveroverend epos van een familie die generaties lang de gevangene is van een onwrikbaar verleden. Maar dit boek is ook een grote roman over de vrijheid om desondanks jezelf te zijn.

Informatie

Recensies