Slotakte

Sterven moet je leren, zegt Nietzsche. Dan weet je ook wanneer het juiste tijdstip gekomen is.

Bij de 77-jarige Elsie de Vries neemt het verlangen naar de dood toe. ‘Ik heb het leven nog weinig te bieden en omgekeerd heeft het leven mij niet veel meer te geven.’ Naast pogingen zich the art of aging eigen te maken verkent ze de mogelijkheden om in eigen regie te sterven. De paar resterende vrienden en vooral het enig overgebleven familielid Thomas confronteren haar met zichzelf. De wens op een ‘goede’ manier afscheid te nemen vraagt van haar het geleefde leven nog eenmaal te onderzoeken. Dan wankelt het beeld dat ze in de loop van de jaren van zichzelf heeft opgebouwd.

Slotakte is een intieme roman over fundamentele levensvragen: oud zijn, vriendschap, liefde en dood. Observaties en overpeinzingen vanuit een veranderd perspectief en een haperend geheugen schetsen het verstrijken van de tijd. Ze tonen het eenzame proces van iemand die toegroeit naar de dood omdat het leven ‘volleefd’ is.

Gertrude Klinkhamer (1948) werkte als verpleegkundige, docent geschiedenis, zakelijk directeur van een museum, en zelfstandig trainer en coach. Fascinatie voor de innerlijke zoektocht van mensen is een drijvende kracht in haar werk. Eerder verkende zij in het non-fictie boek Mooi oud zijn, mooi oud worden. Een zoektocht (2017) wat het betekent om in de huidige tijd oud te zijn.