Portiek Zeezicht

Gewone en toch bijzondere buren

[Recensie] Een Nederlands debuut maakt nieuwsgierig. Lemniscaat geeft met regelmaat nieuwe auteurs de ruimte en niet zelden blijft het bij dat eerste boek. Maar voor hetzelfde geld hebben we met een interessante nieuwe stem te maken, van wie we nog veel gaan horen. Annejan Mieras is leerkracht op een vrije school en schreef in haar vrije tijd Portiek Zeezicht.

Vanuit het perspectief van Fenna leren we de bewoners van de portiekflat kennen, waar het meisje met haar moeder naartoe is verhuisd. Ze woonde met haar ouders in de polder, waar haar depressieve vader in het oude huis blijft. Zo’n flat is heel anders. Daar zitten mensen van verschillende afkomst en met heel andere gewoontes op elkaars lip. En sommigen hebben veel tijd om elkaar in de gaten te houden, zoals de bemoeizuchtige zusters Bakker. Fenna weet niet precies wat ze moet denken van nieuwkomer Benedict, met zijn wat hoekige dochter Charlie die af toe langskomt. Op school moet ze opboksen tegen de aanstellerige Tess.

Mierjas vlecht een verhaal aaneen dat bestaat uit verschillende personages en gebeurtenissen. Fenna komt op een fijne manier tot leven in compacte taal. ‘Ik heb geen vader die me naar school brengt en zeker geen snelle tandartsvader met een glimmende auto’. De meeste buren krijgen voldoende contouren al voert Mierjas wel erg veel karakters op.  Zoals vaker in een debuut ontbreekt het aan een scherpe focus.

Er overlijdt een oud-bewoner van de portiek en er wordt toegewerkt naar een apotheose. Die is uitgewerkt als een pathethisch slot van een musical waarin iedereen elkaar in de armen vliegt. De verhoudingen waren tot dan toe geloofwaardig en het onderlinge wantrouwen overtuigend. Het is een beetje onfortuinlijk dat juist die krachtig opgebouwde sociale pyramide nogal plotseling instort door een zogenaamd hartverwarmend einde.

Portiek Zeezicht is daarom zeker geen overrompelend debuut maar wel een mooi klein portret van een gewoon meisje in wie veel kinderen zich kunnen herkennen. Niet zo’n heel bijzonder kind dat te vaak in kinderboeken wordt opgevoerd maar een meisje dat zich soms verveelt en een beetje rondhangt. Met een drukke moeder, een afwezige vader en vriendschap die niet vanzelfsprekend is. Er zijn voldoende aanknopingspunten om uit te zien naar volgend boek van Annejan Mieras.

—

Eerder verschenen op Jaap Leest