Twaalf en het Bevroren Bos

Nieuw spannend magisch jeugdverhaal!

[Recensie] Twaalf heeft een eed afgelegd en is daarmee één van de nieuwe leerling-jagers. Haar naam en bloedbanden heeft ze opgegeven om te kunnen trainen in het gevecht tegen monsters die het jagersfort (mogelijk) aanvallen.

Op het moment dat de oorlog uitbreekt wordt er een meisje ontvoerd. Twaalf wil er alles aan doen om haar terug te vinden. Het wordt een spannende zoektocht waarbij ze hulp uit onverwachte hoeken krijgt.

Aisling Fowler (geboren 1985), zou willen dat ze was opgegroeid in en magisch en bergachtig koninkrijk. Ze groeide echter op in het Verenigd Koninkrijk en leeft tegenwoordig in de buurt van Londen. Ze studeerde biologie en heeft een tijd als verpleegster gewerkt. In de periode dat ze verhuisde tussen Londen en de Verenigde Staten is het idee voor Vuurbloed ontstaan.

Toen ik over dit boek hoorde en de cover te zien kreeg wist ik het direct: Dit boek wil ik lezen. Ik hou van magie en fantasy en de achterflap klonk erg veelbelovend, dus kom maar op.

In het begin van Twaalf en het Bevroren Bos leer je met name de wereld kennen. Je leest over nieuwe wezens, nieuwe termen en de samenleving. Dat voelde even wat langdradig, maar is wel een mooi en ook belangrijk opstapje naar de rest van het verhaal. Hierdoor kon ik al gauw een goed beeld vormen in mijn hoofd van hoe het er aan toe gaat in het verhaal en hoe de omgeving eruit ziet.

Als dan de oorlog eenmaal begonnen is (dit is geen spoiler) weet je, hier begint het verhaal écht. Het is spannend, mysterieus en magisch. De opbouw wordt mooi beschreven en je wilt graag lezen hoe dit verhaal verder loopt. Het blijft vanaf dat moment interessant tot de laatste pagina. Aisling Fowler gooit er zelfs een kleine plottwist in, niet heel schokkend, maar ik zag hem ook niet aankomen. Leuk gedaan!

De karakters in Twaalf en het Bevroren Bos zijn voor de doelgroep heel herkenbaar. Met name de ‘klas’ vorm en hoe er daarbinnen ruzies en vriendschappen kunnen ontstaan zal een herkenningspunt zijn. Verder zijn de karakters leuk uitgewerkt en krijgen de belangrijkste karakters een duidelijke persoonlijkheid. Het kunnen herkennen van de personages en je kunnen inleven is hierdoor erg makkelijk.

Het resultaat is dat dit boek erg makkelijk weg te lezen is. Je wilt doorlezen want het is spannend, maar tegelijkertijd zijn de karakters ook erg leuk en wil je meer over ze te weten komen. De nodige magie en de Winterse setting geven dit boek verder een fijn sfeertje. Ik ben alvast benieuwd naar deel twee!

—

Eerder verschenen op meerboekenblog2