Ongeloofwaardigheden staan leesplezier niet in de weg
[Recensie] 18 graden onder nul bestaat uit twee verhaallijnen met een groot aantal zijlijnen. Aan de ene kant heb je de zaak waar Risk aan werkt en de andere verhaallijn volgt Duna. Deze laatste is gedegradeerd en moet terug in uniform de straat op. Als zij geconfronteerd wordt met zinloos geweld in haar wijk gaat ze haar boekje toch weer te buiten. Ze uit zich ook in dit boek weer als een ‘vechter’ en eerlijkheid staat nog steeds bovenaan haar lijstje. Hoewel haar karakter in dit boek niet verder uitgediept wordt blijft zij een pittige madam.
Doordat Ahnhem verschillende zijlijnen gebruikt in dit boek brengt hij zijn personages ’tot leven’ en maakt hij het verhaal boeiend en menselijk. Daarbij denk ik aan de perikelen in Risk zijn privé-leven, de alcoholverslaving van Astrid, verliefdheid en scheiding, maar vooral aan het zinloos geweld. Ahnhem weet dit op een schrikbarende en beeldende manier weer te geven. Spijtig genoeg is het ook in de maatschappij niet meer weg te denken. In dit boek vond ik het erg confronterend.
Ahnhem schrijft erg filmisch en dit komt vooral, denk ik, omdat hij scenarioschrijver is. Zijn vlotte schrijfstijl en het snel wisselen tussen de verschillende personages en gebeurtenissen zorgen er ook voor dat het verhaal blijft boeien. De ‘flashbacks’ geven je als lezer dan weer een kijk op wat er in het verleden met de daders is gebeurd en wat hen heeft aangezet om te doen wat ze nu doen. Daarnaast zet hij Risk geloofwaardig neer. Hij is een mens van vlees en bloed die fouten maakt en net als iedereen zijn gebreken heeft.
Ook de cliffhangers op het einde van een hoofdstuk zorgen ervoor dat het boek je in zijn greep heeft, je wilt gewoon verder lezen, het blijft je bezighouden. Ik vind het knap als een auteur zich daarin kan onderscheiden.
Wat jammer is in dit verhaal: naar de plot toe zou je verwachten dat de twee verhaallijnen samenkomen, maar dat is helaas niet het geval. De beide zaken raken opgelost en Ahnhem zet een mooi draadje op naar een volgend boek. Want eindigen met een cliffhanger is voor de lezer uitkijken naar het volgend boek.
Ondanks enkele ongeloofwaardigheden in het boek, die ik overigens met een korreltje zout nam, heb ik genoten van 18 graden onder nul. Vooral de ongedwongen schrijfstijl van Ahnhem ligt me wel.
Eerder verschenen op Perfecte Buren
