De diverse personages weer uitstekend neergezet door schrijfster
‘In de angst wordt de mens zich bewust van zijn vrijheid.’
Jean Paul Sartre – Frans schrijver, filosoof en Nobelprijswinnaar literatuur 1905-1980
[Recensie] Sinds Arjen uit het ziekenhuis in het kamp is ontslagen probeert Lisette hem te helpen zijn geheugen terug te krijgen. Hij kan zich tot haar verbazing niets meer herinneren van het allereerste kamp, van hun ontsnapping daar en van zijn liefde voor zijn hond Karel. Lisette heeft het vermoeden dat er iets niet klopt aan dit geheugenverlies. Daniëlle, de oudere zus van Maan, heeft al net zo een lege blik. Ze wonen met z’n vieren in één huis in het nieuwe kamp. Er heersen strenge regels en het regime is er vreselijk. Er wordt gestreefd naar een duurzame manier van leven en de bewoners worden gedwongen hieraan mee te doen. De bewoners zijn hun vrijheid kwijt. Vooral Lisette krijgt met elke dag die voorbij gaat steeds meer het verlangen het kamp te ontvluchten.
Microbioloog Warner Rosenboom helpt mee met de zorg van de patiënten in het kamp, maar vertrouwt niet alles, hij heeft het idee dat er achter de schermen iets aan de hand is waar hij buiten wordt gelaten. Sophie Duval, die haar taken in de politieke partij tijdelijk aan de kant heeft gelegd en een functie als tandarts in het kamp heeft geaccepteerd, vindt de sfeer in het kamp vreemd en wil weten wat er precies speelt.
De verslaafde Matthijs is klaar met zijn rotleven. Hij komt achter het bestaan van het kamp en het leven daar lijkt hem erg verleidelijk. Hij kijkt ernaar uit om deel uit te maken van de nieuwe wereld zoals deze in een folder beschreven wordt en hij meldt zich aan in de hoop op een beter leven. Het enige dat hij ervoor nodig heeft is een huisdier, zodat het lijkt dat hij naar Kamp Alpha wil omdat hij moet vluchten vanwege het verbod op het houden van een huisdier. Volgens het nieuws heerst de pest nog steeds en het hebben van huisdieren is nog steeds verboden.
2021 kamp Alpha de nieuwe wereld is het vervolg op 2020 Kamp Alpha de pestmeester. Het verhaal wordt vanuit verschillende perspectieven verteld en het is goed opgebouwd, waardoor je een goed beeld krijgt wat er speelt. In eerste instantie maak je kennis met het leven in het kamp, men wil een nieuwe wereld opbouwen en een voorbeeld zijn voor de buitenwereld. Naarmate het verhaal vordert wordt het spannend doordat meer achter het idee van de nieuwe wereld lijkt te zitten dan je als lezer had kunnen vermoeden.
De diverse personages weer uitstekend neergezet door schrijfster. Het is knap hoe Suzanna Eshter de menselijke aard in al zijn facetten in dit verhaal beschrijft. Ze laat met de problematiek waar de personages te maken hebben zien, dat een mens ingewikkeld in elkaar kan zitten en meerdere lagen heeft die anderen vaak niet kunnen of willen zien. Bijvoorbeeld Arjen, zijn geheugen is niet meer goed en de frustratie hierover is goed neergezet. Af en toe heeft hij flarden van herinneringen. Als hij alleen is met Lisette beseft hij dat zijn gedrag niet normaal is, op andere momenten handelt hij op automatische piloot en twijfelt hij nergens aan. Vanuit het perspectief van Lisette ervaar je dezelfde situatie juist van een hele andere kant en begrijp je beter wat er aan de hand is.
Het leven in het kamp is minder aangenaam dan Lisette had verwacht. Er heerst een ronduit nare sfeer in het kamp. Plicht en verantwoordelijkheid zijn belangrijk in het kamp. Een eigen mening wordt niet gewaardeerd. Mensen worden gechanteerd te blijven omdat ze anders afscheid moeten nemen van hun huisdier. De regels zitten vaak tegen het absurde aan. Zo mag er bijvoorbeeld geen kerst meer worden gevierd omdat de leiding van het kamp van mening is dat kerst een festijn met veel excessen zijn geworden: overdaad aan eten, drankmisbruik, stress door familie perikelen. Allemaal zaken die het menselijke immuunsysteem verzwakken. In Kamp Alpha vindt men gezondheid en een evenwichtig leven belangrijk. Aan de ene kant moest ik af en toe lachen om de bizarre en vaak vreemde regels, maar juist omdat deze zo absurd zijn maken ze indruk en zetten ze je aan het denken over zowel dit boek als hoe het er op moment in onze eigen maatschappij aan toe gaat. Suzanna Esther laat goed zien hoe bizar leiders zich kunnen gedragen om hun macht te kunnen behouden en hoe de volgelingen, in dit geval de bewoners van het kamp ermee omgaan en wat vrij zijn voor een mens kan betekenen. Er is een duidelijk onderscheid tussen de bewoners en de leiding en personeel. De laatste twee hebben extra privileges. Het verschil wordt extra benadrukt doordat het personeel en de leiding banden om hun armen dragen met hun naam en functie erop. De meeste mensen maken er geen problemen van, maar zowel de bewoonster Lisette als Sophie, die bij het personeel hoort, hebben er direct een hekel aan.
Net als het eerste deel heeft 2021 Kamp Alpha de nieuwe wereld een abrupt einde. Ik hoop van harte dat er een derde deel komt, er zijn nog veel onbeantwoorde vragen en ik zou graag willen weten hoe het verder afloopt met de hoofdpersonages. 2021 Kamp Alpha de nieuwe wereld van Suzanna Esther krijgt van mij 4 sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
