Medaillons
[Recensie] 21 Wrede Winters is een verhalenbundel met 21 verschillende verhalen met elk een zelfde aspect: een medaillon. De bundel bevat verhalen van Andra Bakker, Corine Binnekamp, Manon Dijkshoorn, Ditty van Drenth, Frans van der Eem, Marielja de Geus, Sylvia van Gimst, Nel Goudriaan, Fedor de Groot, Hester Hoornstra, Petra Knaapen, Cecile Koops, Lucy Neetens, Ilona Poot, Antonia Saman, Susan Schutte, Inge Spaan, Nancy van der Stap, Marc Uitterhoeve en Luc Vos. Luc Vos schreef twee verhalen voor deze bundel.
De 21 verschillende verhalen hebben allemaal een zelfde aspect in het verhaal, namelijk de medaillons. De bundel bevat geen voor- of nawoord met uitleg over de verhalen, uitleg over de opdracht of hoe de bundel tot stand is gekomen. Aangezien er in elk verhaal een medaillon voorkomt, lijkt het mij dat er een opdracht is geweest. De verhalen waren echter beter uitgekomen als er geen opdracht was. In sommige verhalen lijkt dat medaillon er namelijk gewoon tussen gepropt.
Van de tekst op de achterflap kreeg ik het idee dat ik 21 spannende verhalen voorgeschoteld zou krijgen, dat is mij echt flink tegengevallen. Een miljoen redenen van Andra Bakker, Verbonden van Corine Binnekamp, De erfenis van Petra Knaapen, Bezeten van Ilona Poot en Het hart van de winter van Luc Vos zijn voor mij de enige verhalen waar ik iets positiefs over te zeggen heb. De opbouw van deze verhalen is goed, de spanning is daadwerkelijk voelbaar. Bij de overige verhalen is de verdeling in het verhaal niet goed genoeg. Er wordt te veel aandacht besteed aan de opbouw, dus aan de achtergrondinformatie of informatie waar je als lezer niets aan hebt waardoor de schrijver met het einde in de knel komt en er niet genoeg ruimte is om het verhaal tot een goed einde te brengen. Deze bundel bewijst maar eens dat een kort verhaal schrijven erg lastig is, dat er een goede balans moet zijn tussen de opbouw en het plot en dat de schrijver soms dingen achterwege moet laten om het bondig te houden.
Er is één verhaal waarvan alleen het tweede deel in deze bundel staat, IJs en Water. Het eerste deel is alleen te lezen in de bundel 21 Zinderende Zomers. Persoonlijk vind ik dat erg jammer omdat het op zich best een goed verhaal was, maar ik miste echt dat eerste deel.
De verhalen zijn zeer divers met elk een ander onderwerp en verschillende genres waardoor de bundel veel mensen zou kunnen aanspreken. Ik als thriller fan ben alleen niet zo tevreden omdat ik veel meer spanning in de verhalen had verwacht. Op basis van de achterflap ben ik misschien een beetje misleid.
Verder mis ik een bepaalde samenhang tussen de verhalen. Naast de medaillons hebben ze niets met elkaar gemeen en zijn ze allemaal op een heel andere manier geschreven. Om die reden lees ik ook liever geen bundels met verschillende schrijvers omdat je dan als lezer elke keer aan een nieuwe stijl moet wennen en tegen de tijd dat je eraan gewend bent zit je alweer in het volgende verhaal. Misschien zijn 21 verhalen ook wel een beetje teveel van het goede. Persoonlijk had ik ervoor gekozen om minder verhalen in de bundel op te nemen zodat de overige verhalen beter uitgewerkt konden worden met misschien iets meer pagina’s.
Tot slot nog iets over de opmaak. Tijdens een schrijfcursus die ik gevolgd heb, heb ik twee regels geleerd: gebruik inspringingen en absoluut geen witregels als dat niet nodig is. En nu snap ik waarom. Witregels zijn namelijk enorm irritant als ze niet nodig zijn en inspringingen maken je verhaal leesbaar.
In deze bundel maken alle schrijvers gebruik van de witregels en niet van inspringingen. Dit kan echter ook aan de uitgever liggen, het vorige boek wat ik van dezelfde uitgever las, had namelijk hetzelfde ‘probleem’. Persoonlijk vind ik het echt niet lekker lezen en kan ik mij daar behoorlijk aan irriteren. 21 wrede winters krijgt van 2 sterren.
Sanne
Eerder verschenen op Perfecte Buren.
