Een heerlijke afwisseling tussen de verhalen
[Recensie] In deze verhalenbundel lezen we 28 (de titel zegt het al) verhalen en gedichten van verschillende auteurs. Geen overkoepeld genre, slechts een thema waar de auteurs zich, zeer vrij, aan moeten houden: ‘Blauwe violen’. En dan zowel de bloemen als het instrument. Ik zal kort elk verhaal even bespreken en aan het eind zal ik de bundel zijn geheel nog eens benoemen.
Laat me niet alleen, Manon Dijkshoorn
Het verhaal is een beetje cliché met een naar mijn mening beetje onlogische opbouw. Het is grofweg in te delen in 2 helften, vanuit 2 andere personen. Ik zag alleen het verband tussen deze twee helften niet zo goed.
Droomboot, Johan Klein Haneveld
Dit verhaal is er typisch een van Klein Haneveld. Fantasievol en keurig geschreven. Wat ik mooi vond is dat dit verhaal een knappe weerspiegeling van illusie en werkelijkheid liet zien.
The Blue Violins, Lucy Neetens
Het verhaal leest een beetje rommelig en het lijkt van de hak op de tak te springen. Pas tegen het einde krijgt het voor mij een beetje vorm. Daartegenover staat wel dat tegen het einde de auteur zich ook laat zien door een leuke plottwist er in te gooien.
De schone slaapster, Alice Bakker
Dit is een beetje een vreemd verhaal en ik snap(te) en bevat(te) dit verhaal dan ook niet helemaal. Het is niet een verhaal dat ik zo 1,2,3 aan Alice Bakker zou toeschrijven. Erg leuk vind ik dat Bakker opnieuw in een bekende setting schrijft. Haar beide boeken en het verhaal dat ik pas las in Onthullingen spelen zich net als dit verhaal af bij het Klaverpark.
Droom of werkelijkheid, Ria van Halderen
Over dit verhaal kan ik niet heel veel meer zeggen dan dat het een mooi en emotioneel verhaal is. Desondanks leest het meer als een soort blog dan als een verhaal.
Misstap, José Kruijer
Met Misstap heeft Kruijer een leuk verhaal geschreven waarin we zien dat het onmogelijke mogelijk is.
De Perfecte moord, Danielle Logtenberg
Een titel die veel belooft. Logtenberg schrijft goed, maar desondanks schuurt het verhaal aan het zijn van cliché. Het is een leuk verhaal, maar soms iets te vertellerig.
Echo’s, Ineke van Stempvoort
Ineke van Stempvoort onderscheidt zich van de meeste verhalen in deze bundel door haar literaire taalgebruik. Maar heel lekker lezen deed het verhaal niet. Het is lastig te volgen en best ingewikkeld met allerlei wetenschappelijke termen.
Buigen, José van Winden
Zo heb je één literair lezend verhaal en zo heb je er twee. In dit verhaal laat José van Winden zien dat ze ook literair haar kwaliteiten heeft. Echo’s geeft goed weer wat Alzheimer nou eigenlijk is. Het verhaal is origineel. De auteur heeft ervoor gekozen ook zichzelf aan het woord te laten, zichzelf tot een personage genaamd ‘schrijver’ uit te roepen. Leuk bedacht.
De kleur van de stilte, Monique Hol
En zo hebben we drie literaire verhalen. De twee voorgaande dames, in combinatie met Monique Hol zouden, wanneer zij in deze trant meerdere verhalen zouden schrijven een prachtige literaire bundel kunnen maken. Het verhaal is indrukwekkend, beklemmend en origineel. Bij mij komt de drang om het verhaal aan de term ‘bijster goed’ te hangen.
Hendrik, Lieve van de Berg
Dit is een mooi geschreven verhaal, maar niet erg spannend.
Italiaans avontuur, Mattie Goedegebuur
Het verhaal is doorspekt met clichés. Ik stoorde mij aan de uitgeschreven uitspraak van de Engelse en Franse teksten. Goedegebuur kan schrijven. Als de clichés worden verminderd en de Engelse en Franse teksten gewoon worden uitgeschreven (de lezer is niet dom, die hoort die uitspraak zelf wel in zijn hoofd) zou het een erg goed verhaal zijn geweest.
Afgunst, Silvia van Gimst
Silvia van Gimst heeft een mooi, sprookjesachtig verhaal geschreven met een, wat ik erg goed vond, onverwachte ontknoping.
De vergeten wond van maagd Maria, Leonie Linssen
Linssen kan schrijven. Dat merk je meteen wanneer je begint met lezen. Maar het verhaal vond ik vreemd en onwaarschijnlijk. Ook stoorde ik mij soms aan de zinnen in het verhaal. Bijvoorbeeld: ‘Je begrijpt toch dat aan homofilie ook pijn en verdriet ten grondslag liggen?’ Ten grondslag liggen betekent de basis zijn van iets. De basis van homofilie is zeker niet pijn en verdriet, dat is liefde.
Beschadigd vertrouwen, Christa Bijkerk-Bakker
De auteur bouwt dit verhaal mooi op en bezigt hierbij mooi taalgebruik. Iets dat ik erg kan waarderen.
Spiegelstad, Tamara Rozengarden
Dit is echt een heerlijk verhaal dat mooi past bij het thema ‘Blauwe viool’. Het verhaal dat het beste is in combinatie met het thema.
Oostenwind, Antonia Saman
Oostenwind is een liefdesverhaal dat je niet zo snel tegen zou komen. Het verhaal heeft zo zijn charme maar is een tikkeltje cliché.
Als de violen zwijgen, Ditty van Drenth
Verhalen over de wereldoorlogen zijn, als ik het voorzichtig mag zeggen, een beetje uit. Je moet bijster origineel zijn en goed kunnen schrijven wil zo’n verhaal nog kunnen bekoren. Dit verhaal zit dicht in de buurt van die originaliteit. Blauwe violen komen kort even terug maar dit had, vind ik, beter gekund.
Schone schijn, Titia Muizelaar
De auteur heeft een goed geschreven verhaal geschreven. Eén met een originele insteek.
Zwarte Stradivarius, Elske
Ik wist in eerste instantie niet goed waar dit verhaal heen ging, maar toen ik dat door had, had ik een brok in mijn keel. Een zeer goed verhaal dat ook zeer goed geschreven is. Beste verhaal uit de bundel.
Vals, Annette van der Meij
Van der Meij heeft een zeer bijzonder verhaal neergezet. Het is erg goed geschreven. Er zit, denk ik, genoeg informatie in om uitgewerkt te worden tot boek, dus dat is mijn tip voor de auteur.
Robijnen en Smaragden, Esmeralda van Bellen
Dit is een verhaal waar je een paar keer bij denkt: huh? Het is een beetje vreemd maar wel echt weer een echte ‘Van Bellen’!
Sinistere zaken, Bjorn ter Horst
Bjorn ter Horst kan goed schrijven en heeft een mooi, spannend verhaal neergezet. Wel stoorde ik mij aan het ontbreken van witregels. Tijdsprongen worden beter begrepen door witregels. Nu las het als één stuken dat leidt af.
Over de bundel
Voor de oplettende lezer is het raar dat dit kopje nu al komt. Ik heb toch pas 23 verhalen besproken? Dat klopt. Naast 23 verhalen zijn er ook 5 gedichten in dit boek te vinden. Een heerlijke afwisseling tussen de verhalen. De gedichten zijn geschreven door Nicole Godijn, Ditty van Drenth, Annette van der Meij, Lieve van de Berg en Antonia Saman. Een goed idee om gedichten tussen de verhalen toe te voegen.
Al met al zitten er in de bundel wel enkele verhalen waar ik zeer tevreden over was, maar ook best wat verhalen waar ik mijn wenkbrauwen even bij heb gefronst. Niet helemaal wat ik gewend ben van een boek van Godijn Publishing. Ik kom dan ook niet verder dan 2 sterren voor 28 Blauwe violen.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
