Van inspiratie is nauwelijks sprake
[Recensie] Waar denk je aan als je een wandelboek in handen krijgt met de veelbelovende titel 52 dagen wandelen langs het water? Hoogst waarschijnlijk zie je jezelf al urenlang struinen langs romantische beekjes, brede rivieren, indrukwekkende meertjes of een schitterende Noordzee. En dat natuurlijk op 52 verschillende locaties! Maakt deze wandelgids de belofte waar? Welnee! De betreffende dorpen en steden, waarin de routes zijn uitgezet, liggen weliswaar in alle gevallen aan het water, maar verreweg de meeste wandelingen voeren vooral door de bebouwde omgeving, met hooguit een klein uitstapje naar het water.
Auto
Nemen we deze teleurstelling op de koop toe, dan is een interessante vraag of de betreffende wandeltochten dan in ander opzicht veel goedmaken. We nemen de proef op de som, door met het boek in de hand de ongeveer 5 kilometer lange route door Deventer te gaan bewandelen. De beschrijving begint met de aanbeveling: parkeer de auto in de Centrumgarage op de Keizer 1. Reist iedereen volgens de auteur dan per definitie met de auto? Daar gaat het boek inderdaad vanuit, want alle beschreven wandelingen beginnen bij een parkeerterrein of -garage. Zou het uit milieuoogpunt niet beter zijn om als uitgangspunt het reizen met bus of trein te kiezen? Weliswaar staat telkens vermeld dat reizen met openbaar vervoer mogelijk is, maar hoe je dan vanaf het bus- of treinstation naar het startpunt moet komen blijft buiten beschouwing. Waarom niet even de moeite genomen om ook de aanlooproute uit te stippelen?
Aanwijzingen
Vervolgens blijkt de beschrijving van de wandeling uiterst summier en krijgt de wandelaar soms ronduit verkeerde aanwijzingen. Zo suggereert de tekst dat je in Deventer na het uitlopen van de Keizerstraat pas op het plein van de Brink naar links moet gaan, de Walstraat in. Maar die straat ben je dan allang gepasseerd! De betreffende Walstraat blijkt vervolgens zo lang dat enige toelichting hierover welkom zou zijn, vooral omdat deze straat ook onverwacht een scherpe bocht naar rechts maakt. Wanneer je later vanuit de Assenstraat naar de Grote Poot moet lopen, zou de vermelding dat je hiertoe schuin linksaf moet slaan welkom zijn. Komen we dan eindelijk bij de IJssel, dan blijkt dat we dit beloofde water al na nog geen driehonderd meter weer verlaten door bij de IJsselstraat rechtsaf te slaan.
Sponsering
De grootste omissie bij dit alles is dat op de bijbehorende plattegrond van de binnenstad op geen enkele manier de wandelroute is aangegeven. Ook bij alle andere dorpen en steden ontbreekt een kaartje met een ingetekende route, toch een eerste voorwaarde om een wandeling zonder problemen te kunnen volbrengen. Opvallend is overigens verder dat bij alle 52 beschreven routes een aantal commerciële instellingen met naam en toenaam genoemd zijn, waaronder koffietentjes, restaurants en bijzondere winkels. Is dit een vorm van sponsering? Het zou beter zijn als de auteur bij het beschrijven van de wandelingen een zekere objectieve houding zou handhaven, nu is het toch een beetje sneu voor de vele horecagelegenheden en winkels die niet genoemd zijn!
Inspiratie
Op de achterflap staat vermeld dat het hier gaat om een boek “bomvol inspirerende wandelingen langs de grote en kleine, lange en korte en bekende en minder bekende Nederlandse wateren.” Ondanks de fraaie vormgeving met veel foto’s is er van inspiratie nauwelijks sprake, en kunnen potentiële wandelaars net zo goed op de bonnefooi gaan wandelen in dorpen of steden die enigszins in de buurt van bijvoorbeeld een rivier of meertje liggen. Dan heb je beter de mogelijkheid om langdurig langs het water te lopen, zonder dat je je aan dit boek hoeft te ergeren!
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
