Ga je mee?
[Recensie] Aan zee zijn is zo leuk! Zeker als je er niet heel vaak komt. Dan is er altijd veel om je over te verwonderen, tientallen dingen te ontdekken, te zoeken en te vinden. Dat alles kan ook in dit prentenboek van Noëlle Smit (1972).
De schrijfster is vooral een illustrator. Het zijn dan ook de kleurrijke illustraties die het ‘m doen. Ze laten je wegdromen of heerlijk meegenieten van een dagje aan zee. De korte teksten zijn misschien wel overbodig.
De tekeningen zijn helder en sprankelend en allemaal in een gulle spread-vorm. Eigenlijk net zoals het strand zelf.
Je kunt een jongen en een meisje volgen door het boek, maar er zijn nog heel veel andere mensen om naar te kijken. En wat gebeurt er veel, met zoveel grote mensen, kinderen en hondjes!
Je ziet wat en wie je nog meer tegen kunt komen, zoals zand, schelpen, krabbetjes, zeewier, golven, vogels, scheermesjes. Maar ook wat mensen allemaal meenemen op zo’n dagje naar zee. Zwembanden, luchtbedden, bootje, peddels, snorkels, zwemvliezen. Allemaal dingen om over te praten tijdens het voorlezen.
We zien natuurlijk ook wat veel je kunt doen aan zee, zoals zwemmen, over de golven springen, maar ook kastelen bouwen en misschien wel lekker picknicken. Wie lukt het om z’n boterhammetje zonder zand op te eten?
En je kunt lekker vliegeren in de duinen, omdat er aan de kust heel vaak een windje staat.
Verstoppertje?
Smit stelt ook voor om verstoppertje te spelen op het strand, maar dat klinkt als een nachtmerrie voor ouders. Misschien slimmer om kinderen te leren waaraan hun plekje op het strand te herkennen is?
Het is een leuk boek als voorbereiding op een dagje aan zee, maar je kunt het natuurlijk ook meenemen en alles aanwijzen wat je in het echt ziet.
Voor je het weet is zo’n dagje alweer voorbij. Het leuke van het boek is: je begint gewoon weer opnieuw!
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
