De verhalen zijn zo verschillend als de auteurs dat zijn
[Recensie] Deze bundel is het resultaat van een mooi schrijversinitiatief van Marelle Boersma. Het laat zien dat er veel minder- en onbekend schrijftalent in ons land verscholen ligt dat een podium verdient. De auteurs uit dit boek zijn heel verschillend. Dat merk je aan alles. Maar dat is meteen ook de charme van Aangespoelde verhalen.
Vier seizoenen, vijftien verhalen en evenzoveel auteurs maken deze zogenaamde ‘waddenbundel’ compleet. Met de Waddeneilanden als rode draad heeft ieder verhaal een gemene deler, al blijkt snel dat deze heel divers ingevuld is. Waar het ene verhaal je raakt vanwege de zware ondertoon, dat van Alexander Roessen bijvoorbeeld is doordrongen van wrok, is het andere weer luchtig en vertederend. De verhalen zijn zo verschillend als de auteurs dat zijn. Zowel qua schrijfstijl als inhoud.
Ik heb de bundel per keer een stukje gelezen, dat werkt voor mij het beste met dit soort boeken. Aaneengesloten korte verhalen lezen doet het effect teniet. Op deze manier dringen verhalen beter tot je door en zetten ze je tot nadenken, lees je ook de ongeschreven regels. Het verhaal van Elly van Driel is hardvochtig en veelzeggend over hoe een moeder-dochterband niet moet zijn. Dat van Marianne Leerkens veerkrachtig. En zo heeft ieder verhaal wel iets dat aanspreekt. Alleen van Janine van de Raadt vond ik verrassend en fascineerde mij het meest. Zowel qua schrijfstijl als thematiek bleef dit verhaal het langste bij me hangen.
Het schrijven van korte verhalen is moeilijk en vaak haak ik al snel af omdat ze gewoonweg niet pakkend genoeg zijn voor mij. In deze waddenbundel staan een paar bijzondere exemplaren die veelbelovend zijn. Persoonlijk denk ik dat er voor iedere lezer wel iets is dat in de smaak zal vallen. Ik heb dan ook met veel plezier dit boek gelezen en waardeer het graag met drie mooie sterren. Een fijn boek dat je meeneemt in de levens van gewone mensen met niet altijd gewone verhalen.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
