Een hartverwarmend kattenverhaal
[Recensie] Met Alfie Kat in de kou heeft auteur en kattenliefhebber Rachel Wells een nieuwe hartverwarmende feelgood neergezet met Alfie in de hoofdrol. Het is daarmee al het zesde boek in de kattenserie. Al is daar nu een puppy aan toegevoegd: rakker. Een verhaal dat het nodige licht brengt in deze donkere dagen voor kerst.
Alfie en zijn zoon George ronden hun vakantie aan zee af en keren terug naar het gezellige Edgar Road in Londen, samen met hun mensengezin. Beiden missen nog steeds enorm Tijger (ook wel Tijgermama genoemd door George), die vlak voor Kerstmis vorig jaar is overleden. Verder is hun leventje momenteel vrij saai maar daar komt al snel verandering in door de komst van puppy Rakker: een grappige maar wat domme mopshond die denkt dat hij een kat kan worden als hij maar lang genoeg Alfie en George volgt en nadoet. Daar heeft Alfie zijn pootjes aan vol! En dan wordt een van de buren ook nog opgenomen in het ziekenhuis, terwijl Kerstmis steeds dichterbij aan het komen is…
Alfie Kat in de kou is een hartverwarmend verhaal dat voor een glimlach zorgt bij de lezer. Zeker wat de avonturen van Alfie, George en Rakker betreft. Meermaals moest ik lachen met mislukte pogingen van de puppy om een kat te worden, meestal opgestookt door George. Hoewel de Alfie-reeks rond katten draait, is de komst van Rakker zeker een leuke toevoeging. Een echt feelgoodverhaal dus. Al heeft Alfie ook reeds de nodige pech en verdriet gehad in zijn kattenleven, waardoor er ook wel wat minder vrolijke of meer filosofischere passages zijn. En die hebben mij wel weten te raken. Zoals Alfies gedachten of gesprekken over het verlies van Tijger.
“Ik had geleerd dat je je kinderen niet tegen verlies kunt beschermen; je kunt niet al het kwaad van de wereld tegenhouden. Je kunt hen echter wel helpen omgaan met hobbels in de weg.” Blz. 14
Het verhaal boeit vanaf de eerste bladzijde, waarbij je direct een mooi inzicht krijgt in het boeiende kattenleven van Alfie. Er zijn af en toe wat verwijzingen naar vroeger, dus het verhaal is perfect los van de reeks te lezen. Het concept is goed bedacht, met als grootste thema eenzaamheid bij oudere mensen. Dit is zeer goed uitgedacht en verwerkt in de verhaallijn, waarbij de kerstperiode dit thema nog extra versterkt. Het duurt wel eventjes voordat dit wordt aangehaald in het verhaal. De focus zit in het begin op de komst van Rakker, en de ondeugende streken die hij allemaal uithaalt. Dat zet de toon.
Alfie en George twee zijn zeer bijzondere katten. Katten die een echte taak hebben, zoals oppassen op een puppy en voor hun mensen zorgen. Of net zoeken naar een doel, zoals George. Hoewel dit niet echt realistisch is, hoort het wel perfect bij de verhaallijn. Hoe kan je anders een degelijk verhaal schrijven vanuit het standpunt van de kat? Daarbij wordt Rakker ook als dom weggezet, iets typisch voor honden, en katten als superslim en vol van zichzelf. Vooral George dan, Alfie is best wel nederig. Soms. Dat is misschien iets overdreven, en sommige hondenliefhebbers zullen dit denk ik ook wat minder waarderen.
Rachel Wells heeft een zeer aangename en toegankelijke schrijfstijl. Ze weet zich erg goed in de leefwereld van de kat te begeven, en maakt van daaruit een boeiend verhaal. Ze schetst een soort ideale leefwereld voor kat en mens, waar beide op gelijke voet staan. En waar de katten ook heel bezorgd zijn om hun baasjes, en niet alleen andersom. En ze zijn dol op plannen maken. Als ik naar mijn twee katten kijk, zijn het duidelijk geen Alfie-types. Misschien gelukkig maar…
Ik heb als kerstboek dit jaar voor Alfie Kat in de kou gekozen, omdat ik zelf een enorme kattenliefhebster ben. En ik heb een hele leuke leestijd gehad met dit boek. Het is altijd even wennen in het begin om een verhaal te lezen in het perspectief van een kat, maar naar enkele hoofdstukken was ik het al helemaal gewoon. De humor in het verhaal vond ik erg leuk, net zoals de aardige dosis aan actie. Er gebeurt van alles, dus je verveelt je zeker niet. En ik zag als het ware de komische “oeps”-situaties zo voor m’n ogen. En ook de warme kerstboodschap kon ik erg appreciëren. De ideale lectuur dus om in deze donkere dagen voor Kerstmis te lezen. En zeker een aanrader voor mensen die van katten houden. Ik geef vier smakelijke sardientjes aan Alfie Kat in de kou.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
