"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Alles hiervoor

Vrijdag, 5 oktober, 2018

Geschreven door: Jolien Janzing
Artikel door: Lalagè

Poëtisch debuut met te weinig samenhang

[Recensie] De eerste alinea is zo mooi, dat ik besluit dit boek langzaam te lezen. André Platteel heeft vier jaar geschreven aan Alles hiervoor. Elk woord is zorgvuldig uitgezocht en de zinnen vragen erom met aandacht gelezen te worden. Ik probeer me alles zo goed mogelijk voor te stellen: ik kan het bos ruiken en zie de kleuren en de mensen voor me. Het gaat veel over de zon, de maan, het weer, de kleuren en de zee. De sfeer is heel goed neergezet.

Jonathan heeft na zeven jaar de deur niet uit te zijn geweest zijn leven weer opgepakt. Hij geeft presentaties over kunst en houdt er een blog over bij. Stukjes van zijn blog luiden elk hoofdstuk in. Tijdens een conferentie in Californië ontmoet hij de Noor, een raadselachtige man die zijn leven vanaf dan zal gaan beïnvloeden. Hij blijkt namelijk bij een netwerk te horen dat de wereld wil verbeteren. Daarbij schuwt hij niet om geweld te gebruiken. Jonathan heeft een prille relatie met Bette, maar of het echt wat wordt… Hij vindt haar geweldig, maar zij is niet duidelijk in wat ze wil. En dan zijn er de terugblikken op Jonathans jeugd, waarin zijn moeder overleden is en zijn broertje Stefan een hersentumor kreeg, die niet genezen kon worden.

Al deze elementen lijken niet samen te hangen, al wordt er laat in het boek wel een symbolisch verband gelegd tussen de activiteiten van de Noor en het wegsnijden van de hersentumor van Stefan. Verder zie ik geen verbanden tussen de stukjes over kunst, vriendin Bette, broer Stefan en de Noor. Het kan wel zijn dat er literaire symboliek in zit die ik heb gemist.

Het verhaal wordt niet chronologisch verteld. Soms is dat verwarrend, vooral in het begin van het boek als nog niet alle personen zijn geïntroduceerd. Dan blijkt het halverwege de alinea ineens om een gedachte aan vroeger te zijn. De proloog hoort eigenlijk na deel 5 van de 6 te komen en daar heb ik hem ook herlezen.  In deel 6, dat over New York gaat, wordt ineens weer een sprong terug in de tijd gedaan en komen er 12 bladzijden die qua tijd in deel 5 hadden gehoord. Het komt kunstmatig op mij over om dit zo door elkaar te gooien en het zorgt ervoor dat ik het nog minder goed kan volgen.

Boekenkrant

Het verhaal van de Noor blijft heel lang onbegrijpelijk: wat wil hij nu eigenlijk? En wat vindt Jonathan ervan? Jonathans emoties worden niet expliciet beschreven en voor mij blijft hij op een afstand.

Het veelbelovende begin is helaas niet de opmaat voor een meeslepend boek. Het heeft me wat moeite gekost om het uit te lezen. Sommige stukjes heb ik inderdaad langzaam gelezen, maar er waren ook stukken tekst waar ik juist vluchtig doorheen ben gegaan. De verhaallijn is moeilijk te volgen, ik mis samenhang tussen de verschillende personen uit Jonathans leven en ik begrijp sommige stukken totaal niet. Mooie metaforen en bijvoeglijke naamwoorden zijn dan niet genoeg: ik wil een hoofdpersoon waarin ik me kan inleven óf een spannende verhaallijn die ik goed kan volgen. Het zorgvuldig gecomponeerde boek heeft me als geheel niet geraakt, al blijven sommige beelden van de natuur me wel bij.

Eerder verschenen op Lalage Leest

 


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.

Boeken van deze Auteur: