Vier verhalen
[Recensie] Na een lange periode van afwezigheid kan en mag ik weer lezen voor Perfecte Buren. Over mijn afwezigheid en de gezondheidsredenen die hieraan ten grondslag liggen, kan ik een boek schrijven. Dat is niet nodig. Dat heeft mijn idool Stephen King al gedaan en voor mij volstaat het schrijven van een recensie.
Stephen King is altijd al productief geweest en levert een constante stroom aan boeken die ik als weldadig ervaar. Zijn overstap naar Uitgeverij De Boekerij heeft nog niet zo lang geleden plaatsgevonden en toch is dit al zijn vierde uitgave. De dunne en prachtig vormgegeven pareltjes Gwendy’s knoppenkist en Verlichting koester ik tot op de dag van vandaag. Het Instituut was weer een ‘ouderwetse dikkerd’ en bleek magistraal qua verhaal en vertelkunst.
En dan verschijnt op 26 mei Als het bloedt waarvan het recensie-exemplaar in mijn bezit komt. Wat ziet het er prachtig uit. Een omslag toont een kattenkop met een rattenkop verwerkt in zijn snuit. Het boek telt ruim vierhonderd bladzijden en heeft reliëf op de voorzijde. Daar ben ik om een voor mij niet te definiëren reden, altijd erg van gecharmeerd.
Met een verkoelend drankje begeef ik mij naar een ligbed in de voorjaarszon om mij onder te dompelen in een nieuw gegarandeerd kwaliteitsproduct. Vier verhalen zie ik op het schutblad. Om spoilerredenen ben ik altijd huiverig voor het lezen van de achterzijde van een boek. Nu staan de spoilers zowel op het schutblad, als op de achterkant. Jammer.
Het eerste verhaal gaat over de vriendschap tussen een schooljongen en een oude welgestelde buurtbewoner waarvoor de jongen klusjes uitvoert. Het verhaal is niet al te lang en kabbelt voort naar een ontknoping die niet zo verrassend is. Sommige zinnen zijn meesterlijk en daarin herken ik de hand van de meester.
Het tweede verhaal is verwarrend en lijkt geschreven door een auteur die onder invloed is. Het verhaal vliegt van links naar rechts zonder de lezer mee te nemen. Ik heb het verhaal twee keer gelezen en moet bekennen dat ik er niets van begrepen heb. De keuze om het verhaal van achter naar voren te vertellen draagt niet bij aan de logica.
Het derde verhaal is het verhaal dat de titel aan deze bundel heeft gegeven. Dit verhaal is een kleine tweehonderd pagina’s lang. Het verhaal maakt gebruik van karakters die ook in eerdere boeken hun opwachting hebben gemaakt en de verwijzingen naar al die verhaallijnen maken het, zeker voor nieuwe King-lezers geen gemakkelijk te volgen verhaal. Ook hier mis ik de hoge kwaliteit en vraag mij af of de Uitgever dit met mij eens is. Waarom boeken van net honderd pagina’s separaat uitgeven en er nu voor kiezen om vier verhalen gebundeld uit te brengen? Kwantiteit staat niet altijd garant voor kwaliteit.
Het vierde verhaal is in mijn ogen het beste verhaal. Ja, het oude thema ‘Writer’s Block’ is terug. Denk aan De Shining en Misery. Het geheel kent weinig verrassingen maar de schrijfkunst is terug. En dat is al heel ‘rat’.
Het hoogtepunt van dit boek is het nawoord van de auteur. Het kijkje in het brein dat deze verhalen bedenkt, is een presentje. Wel bemerk ik hier dat de ideeën achter de verhalen stukken beter zijn dan de uitwerkingen in het uiteindelijke verhaal.
Hier en daar oogt de auteur nog scherp en vertrouwd, ‘de voorpagina van de krant wordt zoals gewoonlijk grotendeels in beslag genomen door de idiote capriolen van de president’, hier en daar oogt Stephen King minder scherp, al wandelend over platgetreden paden. Hij lijkt zelfs kritischer dan ooit op de wereld en haar bewoners. Drieënzeventig jaar oud is Stephen King. Sommige auteurs worden alleen maar beter. Misschien heeft de auteur andere motieven…
Twee citaten uit deze bundel:
Uit ‘Rat’:
‘…tegen het eind van zijn leven waren hem zelfs lovende woorden van recensenten ten deel gevallen. Bofte hij even’.Uit ‘Als het bloedt’:
‘Als het bloedt, verkoopt ’t goed’.
En dat zal ook nu ongetwijfeld zo zijn. Toch is de koning voor mij van zijn troon gevallen. Niet langer op eenzame hoogte maar met beide benen op de grond.
Ik geef dit boek met veel teleurstelling twee sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
