Allemaal losse stukjes
[Recensie] Als je niet zou weten wie de maker van dit prentenboek was, zou je vast niet op Mark Janssen gokken. Hij is de maker van kleurrijke prentenboek als Stop Monster! en Eiland waarin hij met grote vlakken werkt. Bijna in alles tegengesteld aan de gedetailleerde potloodtekeningen in zwart-wit in Altijd dichtbij. Een verrassende wending in zijn oeuvre en zeker geen onaangename.
Janssen liet zich voor de prenten van Altijd dichtbij inspireren door twee reizen die hij naar Nepal maakte. Dat is terug te zien in tekeningen van tempels, souvenirwinkels en vooral de uitgestrekte natuur. Vooral de natuurprenten maken indruk door het ontbreken van kleur en lijken misschien wel juist daardoor aan kracht te winnen omdat de vormen meer benadrukt worden. Op andere prenten zijn het juist de duizenden potloodlijntjes in alle details. Heel erg knap gedaan.
Het verhaal gaat over het jongetje Babu dat rouwt om zijn overleden oma en op zoek is naar tekens van haar. Als hij verdrietig zou zijn omdat ze er niet meer was, juist dan was ze heel dichtbij, had oma gezegd. Misschien is ze dat koele briesje, of dat boompje, denkt Babu. Op de begeleidende prent zit het jongetje onder een boom vol vogels over de heuvels uit te kijken. Langzaam gaat het beter met hem. “Tijd verstreek en andere dingen namen me in beslag”. Hij gaan naar school en speelt voetbal en begint het langzaam te begrijpen. Oma is overal, in veel dingen zie hij “allemaal losse stukjes van het allerliefste gezicht”. De tekst, die Janssen zelf schreef, is hier en daar wat aan de archaïsche kant met woorden die te volwassen zijn voor kinderen: “tijd verstreek”, “een zware jas uitgedaan”, “de dagen regen zich aaneen”, “hoe meer ze mij ontbrak”.
Altijd dichtbij verschijnt in een gewone prentenboekversie en een zogenaamde ‘art edition’ op groter formaat waarbij de prenten nog beter tot hun recht komen. Een bladerboek voor kinderen van alle leeftijden met een leeftijdloos en universeel thema. De overleden geliefde is er niet meer maar is toch overal en dat is een troostrijke gedachte. Zeker als het op zo’n fabelachtig mooie manier is verbeeld.
In de 31e aflevering van De Grote Vriendelijke Podcast vertelt Mark Janssen uitgebreid over Altijd dichtbij.
—
Eerder verschenen op Jaapleest
