Teleurstellende roman, vaardige science fiction thriller
[Recensie] Een vliegtuig van Air France belandt op weg naar New York in een zware storm. Het toestel doorstaat de turbulentie en landt veilig. Maar drie maanden later landt het opnieuw, zodat er nu twee toestellen zijn, met twee sets passagiers. Dat is het gegeven van Anomalie, de roman waarmee Hervé le Tellier de Prix Goncourt in 2020 won.
De roman begint als een mengeling van thriller en science fiction, met de introductie van personages en autoriteiten die niet weten wat ze aanmoeten met dat tweede toestel en al die mensen van wie het origineel drie maanden geleden al aan de grond gezet werd. Dat is allemaal voorspel voor waar het eigenlijk om gaat, namelijk de confrontatie tussen de twee versies van de personages. De een heeft drie maanden meer geschiedenis dan de ander.
Teleurstellend
Wat doet die laatste met deze kennis? Alsnog proberen een relatie te redden, eerder naar de dokter om een agressieve kanker te ontdekken – dat zijn de voor de hand liggende opties. Inventiever is het verhaal van schrijver Victor Miesel, die in die drie maanden een bestseller heeft geschreven en vervolgens zelfmoord gepleegd, zodat zijn dubbelganger nu de credits kan opstrijken.
Wat ik uiteindelijk toch wat teleurstellend vond aan Anomalie is dat Le Tellier een beetje blijft hangen aan de oppervlakte van zijn gegeven, de praktische zaken die (on)mogelijk worden doordat een mens kennis verwerft over zijn toekomstige drie maanden. Er zijn ook diepere lagen aan te boren, over echt en onecht, over de onvermijdelijkheid van het lot, enzovoort. Dat laat hij allemaal liggen, waardoor het uiteindelijk niet veel verder komt dan een vaardig geschreven science fiction thriller.
—
Eerder verschenen op Christian Jongeneel
