Ee verhaal dat nooit eerder werd verteld
[Recensie] Jolien Janzing (1964) is Nederlandse, maar groeide op in België. Ze werd bekend met haar spraakmakende artikelen in Humo, zoals interview met de vader van Dutroux, 15 en stomdronken, Hans van Themsche, Vrouwen over hun lichaam en Chemische rommel in de cosmetica. De Humo-artikelen vonden regelmatig hun weg naar De Nieuwe Revu, Het Parool en HP De Tijd. Ook schreef ze een column in de bijlage “Ego” van de Vlaamse krant De Morgen. Als auteur maakte ze naam met haar roman De geheime liefde van Charlotte Brontë, die in het Nederlands uitkwam en in 2015-2016 in het Engels, het Duits en het Frans. Als journalist werkte ze onder meer voor Humo, Feeling en Libelle.
Herfst, 1957. Otto Frank brengt een bezoek aan de jonge filmster Audrey Hepburn in haar Zwitserse chalet. Hij wil haar overhalen zijn dochter te spelen in een film over haar leven. Lente, 1929. Er worden twee meisjes geboren die later wereldfaam zullen verwerven: Audrey Hepburn en Anne Frank. Hun levens vertonen opvallend veel overeenkomsten. Zo zijn ze beiden op jonge leeftijd gedwongen hun geboorteland te verlaten. Audrey is een telg van de Europese elite. Zij wordt naar een Engelse kostschool gestuurd terwijl haar ouders in München, Brussel en Londen flirten met de rest van de jetset – en met het fascisme. Ook de familie Frank vertrekt van huis. Noodgedwongen, deel uitmakend van de enorme stroom joodse vluchtelingen. Audrey viert haar elfde verjaardag nog in het vrije Nederland waar haar moeder opgroeide. Maar als Anne elf wordt, marcheren de Duitsers er al door de straten. Ze zitten in de val.
Het boek begint met Otto Frank, die onderweg is naar de jonge filmster Audrey Hepburn. Hij wil haar vragen of ze de rol van zijn dochter, Anne Frank, wil vertolken in de verfilming van haar leven.
“Audrey en de dochter van Otto Frank waren allebei in de lente van negentien negenentwintig geboren. Anne Frank lag nu in de koude grond en zou eeuwig vijftien blijven, maar Audrey was inmiddels achtentwintig.”
Vanaf dan neemt Janzing je mee in de levens van Audrey Hepburn en Anne Frank. Twee levens die nagenoeg op hetzelfde moment zijn begonnen, twee levens met een aantal gelijkenissen, maar ook zeer veel verschillen.
De schrijfster hanteert een zeer duidelijke en meeslepende schrijfstijl. Vanuit verschillende invalshoeken word je meegenomen en meegezogen in het leven van de jonge Audrey en de jonge Anne.
Tijdens het lezen lijk je je ook te bevinden in het België, Engeland, Nederland en zelfs Duitsland van voor en tijdens de oorlog. Het boek ademt de sfeer uit. Het verhaal wordt voornamelijk verteld uit het oogpunt van de jonge Audrey, de ouders van Anne, maar ook ‘anonieme’ personen, zoals een balletdanseres. Dit zorgt voor een zeer aangename dynamiek in het boek.
Janzing slaagt erin om de verschillende personen aan de hand van hun uitspraken en gedragingen perfect te karakteriseren. Het is heel duidelijk dat er veel onderzoekswerk is verricht om een goed onderbouwd verhaal neer te zetten. Doorheen het verhaal kom je meer en meer te weten over de levensomstandigheden voor en tijdens de oorlogsjaren. Maar meer nog over de achtergrond en sympathieën van vooral de ouders van Audrey.
“Ze had het koud. En ze vroeg zich af wat Otto afwist van haar ouders.”
Het verhaal dat nooit eerder werd verteld, werd nu op een mooie manier neergeschreven.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren.
