Een eerbetoon aan het bakkersvak
[Recensie] Waar ken ik haar nou toch van? Die gedachte had ik direct toen ik op de achterzijde van dit bakboek een stralende dame zag staan met een hoge slagroomtaart. Gelukkig helpt André van Duin mij gelijk in zijn voorwoord. Zij is een van de afvallers uit een reeks van Heel Holland Bakt. En dat is opmerkelijk, want daar hoor je meestal niet veel meer van. Maar Manuela van der Heijden is niet voor een gat te vangen: “Ik zorg dat mijn naam tot in de eeuwigheid zal blijven bestaan.” En dus is er dit boek.
Maar eerst was er een schriftje. Het schriftje vol aantekeningen van haar vader, banketbakker Jos van der Heijden. Manuela liet het geërfde schriftje aan André van Duin zien en hij spoorde haar aan daar ‘iets mee te doen’. En het resultaat ligt nu voor mij. Ze heeft een selectie van de recepten gebruikt, aangevuld of aangepast. Een mooi eerbetoon aan haar vader en aan het bakkersvak.
Recepten en tips
Het boek kent vier overkoepelende hoofdstukken: koek en koekjes, bladerdeeg, gebakjes en het hoofdstuk cakes, vlaaien en taarten. Daaronder zijn subhoofdstukjes geschaard met verschillende soorten deeg. Zo is er roerdeeg en wrijfdeeg, zetdeeg en harde wener. Als je dat (nog) niet weet is het handig om niet alleen te lezen wat de verschillen zijn, maar ook wat het verschil maakt. Ook vertelt Manuela dat ze voor koekjes graag werkt met Zeeuwse bloem. En natuurlijk legt ze uit waarom. Bij een heel aantal recepten is een (aan)tekening uit het schriftje van haar vader opgenomen. Erg aardig en zelfs aandoenlijk.
Goed, de koekjes. Het tweede recept is direct mijn favoriet: botermoppen! Luxe uitziende koekjes, die in een handomdraai op de bakplaat liggen. Het koekje lijkt verdacht veel op Weespermoppen, maar die, zo lezen we een paar bladzijden verder, zijn zacht en met amandelspijs gemaakt. Ook de nootstaafjes lokken. En wist je dat het bakken van bitterkoekjes een risicovolle aangelegenheid kan zijn?!
Manuela geeft tussendoor regelmatig tips over bijvoorbeeld het uitrollen van deeg, koelen en invriezen. Handige zaken wanneer je vaker bakt. Dan kun je voor meerdere keren deeg maken.
De foto’s zijn om je vingers bij af te likken. Je wilt de gebakjes, mijn schoonmoeder noemde dat steevast taartjes, zo van de pagina’s plukken. Heerlijk!
En helemaal achterin staat het recept van de prachtige slagroomtaart waarmee Manuela op de achterkant van dit boek staat te glunderen.
Benodigdheden
Een stand mixer is overigens wel een aanrader bij een aantal van deze recepten. Ook wordt er gebruik gemaakt van een spuitzak met verschillende mondjes, acetaatfolie (o.a. voor de slagroomtaart), taartringen en zelfs een föhn. En, maar dit is ter overweging, een kunststof snijplank waarin je 12 gaten boort. Geloof je het niet? Kijk maar bij de hazelino’s!
Mijn tip is een kookboekstandaard of elastiek, want het boek, mooi uitgegeven in hardcover, blijft lastig openliggen. Maar misschien lost zich dat vanzelf op als je het lekker veel gebruikt?!
Het nawoord van Hidde de Brabander en het dankwoord van Manuela zorgen ervoor dat je met nog meer respect naar dit smakelijke boek kijkt. Een boek waarmee ze niet alleen recepten, maar ook passie en liefde voor het bakkersvak doorgeeft, met haar grote bakkershart.
—
Eerder verschenen op Kookboekennieuws.nl
