De rust van rituelen
[Recensie] Rituelen in de zin van vaste routines geven structuur aan ons leven. De hectiek die aan veel beroepen eigen is, zorgt vaak voor een ontwrichting van deze rituelen. Rituelen kunnen echter rust en orde in ons leven brengen, zo beargumenteert de Duitse monnik Zacharias Heyes in zijn boek ‘in balans’. Hij is monnik in de benedictijnenabdij van Münsterschwarzach. De daar geldende Regel van Benedictus bevat duidelijke voorschriften voor de tijden van gebed, eten, werk en ontspanning.
Voor Heyes is het gebed een belangrijk ritueel. De vijf vaste gebedstijden in het klooster zijn bepalend voor zijn dagindeling. Daarbij is er geen mogelijkheid tot het overslaan of verschuiven van het gebed. Dit ziet Heyes niet als een belemmering, want het gebed is er volgens hem om tot rust te komen en met God te zijn.
“En dan is een ritueel juist een stapje opzij, een onderbreking van de dagelijkse routines, een pas op de plaats, even weg van de dagelijkse
stress,”
aldus Heyes.
Een structuur zoals de monniken in Münster- schwarzach die kennen, is voor veel mensen niet haalbaar. Heyes geeft toe dat het kloosterleven zich makkelijker leent voor het consistent herhalen van rituelen. Tijdens retraites in het klooster ziet hij echter vaak dat mensen voor het eerst in lange tijd een gevoel van rust ervaren. Dat zou in het dagelijkse leven volgens Heyes ook moeten kunnen. Hij nodigt daarom de mensen uit om kritisch naar hun eigen rituelen te kijken en opnieuw in balans te komen. Hierbij moedigt hij aan om te stoppen met rituelen die niet meer goed voor je zijn en op zoek te gaan naar nieuwe rituelen. Hij geeft hier in zijn boek praktische oefeningen voor.
—
Eerder verschenen in Volzin
