"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Beau séjour

Zaterdag, 17 april, 2021

Geschreven door: Gie Vanhout
Artikel door: Severine Lefebre

Het boek ‘geloofwaardiger’ dan de serie

[Recensie] Gie Vanhout is een Vlaamse journalist en thrillerauteur. Met Beau Séjour heeft hij een spannend en mysterieus verhaal neergezet. Deze is gebaseerd op de gelijknamige succesvolle tv-serie Beau Séjour

Het verhaal begint met Elise Deprez die wakker wordt naast haar eigen dode lichaam. En daarbij geen idee heeft wat er is gebeurd. Dit is de basis die zowel in het boek als in de televisieserie terugkomt. Ook kan deze gestorven persoon nog door enkele mensen gezien worden, en is het aan de overledene om uit te vissen wie hem of haar heeft vermoord.

Maar daarmee stopt ook de vergelijking. De verhaallijnen zelf zijn namelijk volledig verschillend, wat ik een pluspunt vind. Waar het huidige seizoen zich afspeelt aan de Vlaamse kust, gaat het boek Beau Séjour over een doctoraatsstudente die dood wordt aangetroffen in de aula van de Leuvense unief.

Twijfel en ontzetting

Heaven

Vanaf de eerste bladzijde zit de spanning in het verhaal. Elise probeert hulp in te roepen, maar ze kan niemand bereiken. Hoewel wij als lezer al weten wat er aan de hand is, zie je Elises twijfel en ontzetting, en haar pogingen om met iemand in contact te komen. Iets wat op niets uitdraait, tot ze plots Wouter tegenkomt, de eerste die haar kan zien. Dit is allemaal erg mooi uitgewerkt in de eerste hoofdstukken, waardoor de spanning als vanzelf aanwezig blijft. Ook tijdens haar zoektocht naar de dader en het echte politieonderzoek is er een zekere spanning, want het duurt tot op het einde van het verhaal vooraleer het duidelijk is hoe de vork aan de steel zit.

Nog een groot verschil tussen het boek en de serie is hoe het gestorven personage omgaat met het feit dat ze dood is, maar toch nog aanwezig lijkt in de wereld en met sommige mensen kan praten. Op tv zie je geen verschil tussen de dode en de levenden, maar in het boek wel. Elise bevindt zich in een soort schaduwwereld, waar ze niet alleen is. Het ziet er bovendien vager, donkerder en grimmiger uit. Vervallen gebouwen, duistere en mistige steegjes.

De plot wordt beetje bij beetje opgebouwd tot aan de uiteindelijke ontknoping. Beau Séjour heeft twee grote verhaallijnen. Enerzijds heb je de verhaallijn rond Elise Deprez, die vanuit de schaduwwereld op zoek gaat naar haar moordenaar. Deze zoektocht wordt mooi uitgewerkt en beschreven, al mochten sommige aspecten wel iets meer aandacht hebben gekregen. Daarnaast heb je het politieonderzoek dat loopt naar de moord op Elise, die mogelijk het nieuwste slachtoffer is van de studentenmoordenaar. Dit grootschalig onderzoek wordt geleid door de sympathieke commissaris Van Rompaey en zijn team. Je krijgt daarbij een duidelijk beeld van hoe dit in zijn werk gaat, waarbij het al snel duidelijk is dat het onderzoek moeizaam verloopt. De druk van hogerhand is groot, maar de commissaris blijft zich vastbijten in de zaak.

Leven na de dood

Gie Vanhout heeft een aangename en meeslepende schrijfstijl, waarbij hij probeert op beeldende wijze ons zijn eigen interpretatie van het leven na de dood mee te geven. Het boek Beau Séjour is op dat gebied ‘geloofwaardiger’ dan de serie, al blijft het natuurlijk één van de vraagstukken waar niemand op kan antwoorden. Daarnaast heeft Gie zijn personages vrij goed uitgewerkt, met een focus op Elise die een slechte band heeft met haar familie. Ook haar vrienden komen aan bod, waarbij het vooral vreemd is dat de commissaris niet op de hoogte is van het bestaan van bepaalde mensen, en dan vooral een goede vriend van Elise. Dat vind ik een minpunt.

Toch heeft Beau Séjour mij in positieve zin verrast, vooral de diepere focus op de dode Elise vond ik erg goed. Het maakte het allemaal een tandje luguberder, een sfeer die wel bij dit boek past. Aan de andere kant is de globale uitwerking van de verhaallijnen wat beknopt, dit voelt niet volledig compleet.

Eerder verschenen op Perfecte Buren