Complexe vertelling over herinneringen en dromen
[Recensie] Becks laatste zomer is de debuutroman van de Duitse schrijver Benedict Wells, die onlangs in het Nederlands vertaald werd na het grote succes van Het einde van de eenzaamheid. Je kunt het lezen als vrolijke, licht melancholische roman over volwassenwording, maar onder het oppervlak smeult een complexe vertelling over herinneringen en dromen.
Robert Beck is een gewezen rockmuzikant, die leraar is geworden op een middelbare school in München. Een van zijn leerlingen is de Litouwse Rauli, een muzikaal genie in de dop. Beck neemt hem onder zijn hoede, deels omdat hij oprecht wil dat de jongen slaagt, deels omdat hij hoopt via Rauli zijn eigen muziekcarrière weer een boost te geven. Rauli staat er ook dubbel in: hij is dankbaar dat Beck zijn leermeester wil zijn, maar beseft ook dat die hem niet zal brengen waar hij naartoe wil. Beck is een maatje te klein voor Rauli.
Bob Dylan
Een mooie vondst van Wells is de rol die hij Bob Dylan geeft in het boek. Dylan was een idool van Becks vader, dus heeft Beck een hekel aan hem. Rauli daarentegen spiegelt zich juist aan Dylan. Zo wordt Dylan een symbool van de vader-zoon-relatie. De zanger maakt onder zijn eigenlijke naam Robert Zimmerman ook nog zijn opwachting in het boek, om enige wijze woorden te spreken. Saillant detail: net als Dylan is Wells een aangenomen naam. Wells’ oorspronkelijke familienaam is Von Schirach. En de familie van Dylans moeder kwam uit Litouwen.
In het tweede deel van het boek, dat is ingedeeld als een ouderwetse lp, met twee kanten en een aantal nummers per kant, gaat het tweetal op roadtrip naar Istanbul, in gezelschap van Charlie, een oude maat uit de band van Beck. En zoals dat gaat met roadtrips: onderweg groeien de reizigers naar elkaar toe, maar als ze hun bestemming bereikt hebben, is het afscheid onvermijdelijk. Daarna glijdt de naald van het verhaal nog even verder door de ruis, maar dat is verder geen beletsel om vast te stellen dat het om een knap geconstrueerde roman gaat: op het oog luchtig, maar met veel doordachte details.
—
Eerder verschenen op Christian Jongeneel
