Emotioneel en mooi tegelijk!
“Then you will know the truth, and the truth will set you free”
[Recensie] Daar is Bloedband. Wat heb ik hiernaar uitgekeken. Helaas hebben we er langer op moeten wachten dan voorzien, maar met dit laatste deel uit de trilogie Cirkel van het kwaad zullen we – net als Jules – te weten komen wat er zich 20 jaar geleden heeft afgespeeld.
Uit mijn recensie Schaduwkinderen:
“Jules, die geboren is in België wordt na de moord op haar vader door haar moeder ondergebracht bij haar diepgelovige oom en tante in Nederland. Als jong meisje blijft zij alleen en verlaten achter en dit tekent haar verdere leven. Haar broer Remi wordt beschuldigd van de moord en veroordeeld tot levenslang. Veel herinnert Jules zich niet van die bewuste avond, maar ze kan niet geloven dat Remi schuldig is. Ze is vastbesloten om de waarheid te achterhalen. Maar zal zij de antwoorden vinden op al haar vragen?”
Omdat het even geleden is krijg je op de eerste pagina’s van Bloedband een kleine opfrissing van Schaduwkinderen en Uitverkoren, de voorgaande delen. Het eigenlijke verhaal Bloedband neemt ons – samen met de moeder van Jules – mee terug naar 1995. Haar gedachten trekken je niet alleen terug het verhaal in, maar roepen direct ook de nodige vragen op.
Daarna springt het verhaal terug naar het heden met een persbericht: de vermissing van Amber Wouda. Als Amber dood wordt teruggevonden wordt Jules op de zaak gezet. Het onderzoek naar de dood van Amber slokt haar zo op dat haar zoektocht naar haar verleden min of meer op de achtergrond verdwijnt. Maar hoe meer ze zich verdiept in de zaak van het dode meisje hoe meer Elijah Schillinger weer in het vizier komt, de sekteleider van ‘Church of the chosen’. Heeft hij iets te maken met de dood van Amber? En blijft hij onafscheidelijk verbonden met Jules’ leven en verleden?
Met mondjesmaat geeft Jansma informatie weg en als lezer krijg je er in plaats van antwoorden steeds maar vragen bij. Wat is er gebeurt met Jules’ moeder? Heeft Remi hun vader echt vermoord? Wie is Elijah Schillinger werkelijk? Welke rol speelt haar collega Peter Vrooms in het geheel?
Net als in de vorige delen heeft Jansma een realistisch verhaal neergezet met weer een maatschappelijk thema, grooming oftewel digitaal kinderlokken. Met de digitale wereld waarin we vandaag de dag leven en het hele social media gebeuren is dit een thema dat – hoe subtiel ook – zeker aangekaart mag worden.
Waar Schaduwkinderen en Uitverkoren opzichzelfstaande verhalen zijn – weliswaar met een rode draad – is Bloedband dit zeker niet. In dit derde deel draait het om de ontknoping, het einde van Jules’ zoektocht naar de waarheid. Alles is onlosmakelijk met elkaar verbonden. Die rode draad maakt dan ook dat je moet beginnen met het eerste deel om de essentie van het verhaal te vatten en de voorafgaande feiten te kennen.
De trilogie wordt gestaag opgebouwd en je leert Jules’ en de andere personages steeds een beetje beter kennen. We weten ondertussen dat Jansma een vlotte pen heeft, beeldend schrijft en dat haar boeken toegankelijk zijn voor iedereen. Dat is ook in dit deel niet anders. De verhaallijnen zijn mooi gedoseerd, waardoor je als lezer geboeid blijft en verder wil lezen. Het geheel zit sterk in elkaar, blijft boeien en Jansma weet dit aan te houden tot de laatste pagina. Mede dat het design van de cover in de lijn ligt van de vorige twee delen is deze trilogie een aanwinst in mijn boekenkast.
In haar nawoord draagt Linda Jansma het boek op aan haar vader – die in februari overleed – ‘omdat het ook een beetje van hem is’, schrijft ze. Emotioneel en mooi tegelijk! Het is niet makkelijk geweest dit derde deel neer te pennen, maar al bij al heeft Jansma met Bloedband een mooie afsluiter neergezet van deze trilogie. Alles valt netjes op zijn plaats met de nodige verrassingen. 4 schitterende sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
