Spannend, vol humor, fantasievol en intrigerend
[Recensie] April heeft het zwaar. Ze heeft haar gave niet goed onder controle en heeft daarom besloten om niet naar huis te gaan na haar laatste avontuur, zodat ze haar huisgenoten en tevens beste vrienden niet in gevaar kan brengen. Ze is bang dat ze hen verwond of misschien zelfs dood. Pat, een kabouter uit Terr die op aarde woont heeft haar opgevangen. Ze wentelt zich in medelijden na alles wat er gebeurd is. April beseft zich terdege dat het het beste zou zijn om haar vrienden Zev en Ilse de waarheid te vertellen dat ze geen mens is en wat haar gave precies inhoud, maar ze is bang dat haar vrienden haar dan uit angst in de steek zullen laten.
Ondertussen gebeurt er tijdens Aprils afwezigheid iets vreemds op haar werk. Een overleden man heeft via een brief specifiek gevraagd om overgebracht te worden naar het funerarium waar zij werkt. Stefan, haar baas, neemt contact op met April met de vraag zo snel mogelijk te komen. De dode wil met haar praten. April vertrekt na enig aandringen van haar vrienden om met de overledene te praten. Tot haar grote schrik vertelt hij haar dat een journaliste erachter is gekomen dat April geen mens
is en haar wil ontmaskeren. De journaliste heeft echter meer bewijs nodig voordat ze het nieuws wereldkundig kan maken. Om achter Aprils geheim te komen schroomt de journaliste niet harde maatregelen te nemen. Ze bedreigt een goede vriendin van April, namelijk de heks Hyacinth, die ook van Terr afkomstig is en op aarde woont. April probeert haar vriendin te waarschuwen, maar helaas is zij te laat. Hyacinth is reeds verdwenen en haar leven loopt gevaar. April laat het hier uiteraard niet bij zitten en roept hulp in van enkele terranen om Hyacinth te redden en het bestaan van Terr geheim te houden.
Wat was dit weer een heerlijk verhaal om te lezen! Mel Hartman heeft een heerlijke schrijfstijl vol droge humor, waardoor je door het verhaal heen vliegt. Ik moest regelmatig erg lachen, af en toe zelfs hardop. April is zo een heerlijk en fantastisch personage, ik ben echt stapelgek op haar en haar buitengewone kijk op de wereld en vooral op haar ontzettend droge humor. Je kunt niet anders dan van haar houden. Wat ik erg leuk vond is dat je in dit deel kleine kijk in Aprils jeugd en hoe ze haar gaven heeft ontdekt, dit zorgt voor extra verdieping van het personage.
Net als het eerste boek van de Dodenreeks-serie Als doden dromen is het verhaal spannend, vol humor, fantasievol en intrigerend. Je komt zowel bekende personages uit het eerste deel tegen, maar er worden ook enkele nieuwe personages geïntroduceerd, zowel aardse als terraanse. Vooral de personages van Terr zijn stuk voor stuk bijzonder, erg knap hoe Mel Hartman deze heeft neergezet.
De wereld Terr blijft mij fascineren, ik heb wederom genoten van deze creatie. Mel Hartman heeft met Terr een prachtige en originele wereld geschapen. Wat zou het toch fantastisch zijn als je deze echt zou kunnen betreden in je dromen. Stiekem benijd ik de mensen op aarde in deze serie een beetje, aangezien zij die mogelijkheid hebben. Wat ik ook een leuke verassing vond is dat Mel Hartman een aantal bekende aardse artiesten een rolletje heeft gegeven in dit boek, zowel op Terr als op aarde.
Dit is een verhaal dat werkelijk geen moment verveelt en continu je aandacht vast weet te houden door alle bijzondere gebeurtenissen. Ik kijk zo uit naar het volgende boek van de Dodenreeks! Ik geef Als doden spreken graag 4,5 sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
