Een sprankeltje hoop maakt de wereld mooier
[Recensie] In het Koninkrijk heerst er armoede. De oogsten mislukken door de vele regen en onweer. Koning Marius is de laatste met Weermagie die het Kristal der Seizoenen kan bijsturen, maar na de dood van zijn vrouw kijkt hij er niet meer naar om. Vesper, een meesterdief, wordt gecontacteerd door Berach. Hij wil dat ze het kristal voor hem gaat stelen zodat hij het kan vernietigen om de bevolking hun seizoenen terug te geven. Vesper twijfelt over deze quasi onmogelijke opdracht, maar stemt uiteindelijk in. Is er dan toch nog hoop voor de toekomst?
Met De seizoensdief heeft Aysline McGrath een meeslepende fantasy novelle neergezet. Het is het eerste deel rond dievegge Vesper en haar fret Meri.
Het verhaal start met de ontmoeting tussen meesterdief Vesper en haar opdrachtgever Berach. Het is al direct duidelijk dat Vesper geen katje is om zonder handschoenen aan te pakken. Ze is altijd op haar hoede voor onverwacht gevaar. Hoewel de onderhandeling wat moeizaam verliep, kan het vooruitzicht van genoeg goudstukken om ergens anders opnieuw te beginnen Vesper overtuigen om Berach te helpen. Vanaf dan komt het verhaal echt op gang en volgen we het spannende avontuur van Vesper en Berach. En deze is niet zonder gevaar.
Onderweg naar het kristal gebeurt er van alles. De tocht is spannend, en je zit als lezer meermaals op het puntje van je stoel. Ook hetgeen erna gebeurt maakt dat je steeds verder wilt lezen. Er wordt toegewerkt naar een spannend einde, dat jammer genoeg veel te snel komt en alles nog openlaat. Het is dan ook reikhalzend uitkijken naar het vervolg van De seizoensdief.
De plot zit goed in elkaar en wordt snel opgebouwd met hier en daar een cliffhanger op het einde van een hoofdstuk. De novelle laat voldoende zien om je als lezer een idee te geven over het koninkrijk waar Vesper woont. Af en toe is er een flashback naar vroeger, een warme terugblik naar een goed leven. Het sprankeltje hoop dat je zo nu en dan voelt in het verhaal, komt bij de lezer echt binnen.
Tijdens het lezen krijg je een duidelijk beeld van Vesper. Ze is eigenzinnig en de beste in haar ‘vak’. Haar reputatie is berucht, maar ze heeft het hart op de juiste plek. Met een flinke portie durf slaat ze zich door het leven. Vesper heeft een fret, Meri, die een aangename toevoeging is aan het verhaal. Hun band is mooi en grappig om te zien. Ook Berach is een interessant personage, en tijdens hun reis samen ontstaat er een vorm van genegenheid tussen Vesper en hem.
Aysline McGrath heeft een aangename en meeslepende schrijfstijl die perfect bij deze fantasy novelle past. Het eerste hoofdstuk is kort even wennen, maar je zit al snel verdiept in het spannende verhaal. McGrath weet duidelijk hoe ze de lezer kan blijven boeien. De verhaallijn komt overtuigend en geloofwaardig over, en dit geldt ook voor de magie-elementen die erin voorkomen. Een prachtig begin dus van deze nieuwe fantasy-novelle serie. De seizoensdief krijgt vier schitterende sterren. Het is nu ongeduldig wachten op het twee deel.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
