"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De verborgen vrouw

Maandag, 1 november, 2021

Geschreven door: Belinda Aebi
Artikel door: Saskia Imbert

Om het op zijn Vlaams te zeggen, het is een ‘gezapig’ verhaal

“Het forensisch team was tot de conclusie gekomen dat het om een verdacht overlijden ging. De skeletten waren gevonden in een put van kleigrond, overgoten door een laag beton. Ze lagen hand in hand.”

[Recensie] De verborgen vrouw heeft een intrigerende omslag. Wie is dat jonge meisje? Wat heeft zich afgespeeld in het vervallen gebouw? Mijn nieuwsgierigheid naar deze psychologische thriller is alvast gewekt. De Vlaamse Belinda Aebi heeft al meerdere thrillers op haar naam staan, maar voor mij was dit een eerste kennismaking.

De zeer korte proloog wordt verteld door een personage met de initialen M.L., die een mooie jonge sensuele vrouw op de dansvloer observeert. Meteen een geheimzinnig begin! In de loop van het boek komt M.L. af en toe terug aan het woord.

Maar het eigenlijke verhaal begint in de zomer van 2019. Tijdens de afbraak van de jutefabriek in Temse worden er twee skeletten gevonden onder de betonvloer. Voor hoofdrechercheur Stef Michiels en zijn collega Raf De Roover is dit de start van een mysterieus onderzoek. Wie zijn deze mensen? Waarom liggen ze hand in hand? Gelukkig kunnen ze rekenen op de vakkundigheid van Emmy Verdonck, jonge wetsdokter en forensisch antropoloog. Als lezer is het zeer boeiend om het volledige onderzoek gedetailleerd mee op te volgen. Zowel het skeletonderzoek, gebitsanalyse als het onderzoek naar de voorwerpen die bij de lichamen zijn gevonden, worden zeer uitgebreid beschreven. Ik vond deze kennismaking met de verschillende onderzoeksinstanties best interessant en leerrijk. Zo worden het geslacht, leeftijd en levensomstandigheden van de slachtoffers stilaan onthuld. En ook dat het zo goed als zeker om moord gaat, zo’n vijftig jaar geleden.

Boekenkrant

“‘Identificatie’, het woord weergalmde in zijn hoofd. Een dode zijn naam terugbezorgen, families herenigen, gerechtigheid zoeken, nabestaanden verlossen van de onwetendheid zodat ze kunnen rouwen. Daar ging het om.”

Maar wie is de dader, wat is het motief? Er wordt in het verleden gespit door op zoek te gaan naar het vroegere personeel van de jutefabriek. Hun getuigenissen zijn zeer boeiend. De ene herinnert zich al meer dan de andere. De geschiedenis en de werkwijze van de jutefabriek, en zeker de sfeer van toen, wordt door Belinda Aebi knapt verwerkt in die verhalen.

Naast het onderzoek, loopt er ook nog een zeer persoonlijk verhaal, over een moeder die met een hersenbloeding wordt opgenomen en later in een verzorgingstehuis belandt. Het was mij aanvankelijk niet duidelijk om wie het hier ging. Had deze verhaallijn iets met de moorden te maken of toch niet? De verwarring duurde toch wel even. Deze extra verhaallijn vond ik, achteraf gezien, een beetje overbodig. Het is een mooi en intens relaas, maar ik vond het niet echt nodig om dit maatschappelijk thema zo uitgebreid in deze psychologische thriller te verwerken. Belinda Aebi houdt er ook lang de spanning in om te vertellen wat er precies met de vrouw van Stef, die alleen met zijn zoontje Lars woont, is gebeurd. Ik verwachtte iets spectaculairs omdat er zoveel geheimzinnigheid rond was…

De verborgen vrouw is vlot leesbaar. Het taalgebruik is nergens ingewikkeld en de verhaallijn is gemakkelijk te volgen. Belinda Aebi neemt haar tijd, er gebeurt niets overhaast in het verhaal, alles kabbelt gemoedelijk voort. Om het op zijn Vlaams te zeggen, het is een ‘gezapig’ verhaal. De sterkte zit vooral in de sfeerschepping rond de plaats delict, de jutefabriek. De historische achtergrond, de werkwijze en het leven van het personeel konden mij zeker boeien.

Zowel het moordonderzoek als de personages komen zeer geloofwaardig over, alsof het allemaal echt gebeurd had kunnen zijn. En dat de kat Hamley ook een kleine rol krijgt in het verhaal, dat is toch ook fijn bedacht.

Hamley Books verwent zijn lezers weer met een zeer verzorgde uitgave door een mooie vormgeving, sfeervolle foto op een dubbele pagina, duidelijk lettertype, korte hoofdstukken,… Knap werk.

Als ik nog eens ik de omgeving van Temse kom, ga ik zeker eens langs bij wijnbar De Correctie, de vroegere jutefabriek, om de sfeer van dit boek op te snuiven. Deze sympathieke en aangename psychologische thriller geef ik graag 3,5 welverdiende sterren.

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur: