Magic Lady
[Recensie] Hamley Books is een fantasierijke uitgever die ruimte biedt aan auteurs uit Vlaanderen en Nederland om hun boeken uit te geven. Opvallend aan hun edities is dat het gaat om de gebonden hardcover versie die veelal rijkelijk geïllustreerd wordt uitgebracht, onder het waardevolle motto: Het oog wil ook wat.
De Zilveren Dame van Bart Baptist (prachtige naam) doet hier niet voor onder, ook al oogt de illustratie op de voorzijde kinderlijk in vergelijking met de foto’s in het boek van ratten en stoere ridders. De synergie ontbreekt hierin voor mij een beetje.
Bart Baptist is een auteur, geboren in 1982. Hij schrijft naast jeugdromans ook korte historische verhalen. Hieraan ligt zijn studie Geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen ten grondslag.
Het verhaal gaat over de veertienjarige boerenzoon Tom die zich verantwoordelijk voelt om aan de zijde van koning Godfried te strijden tegen de gevaarlijke keizer Safir. Op zijn zoektocht naar rechtvaardigheid ontmoet hij vele personages en raakt hij in allerhande gebeurtenissen verzeild. De titel verwijst naar een schaakstuk uit een schaakspel dat zodra het compleet is, magische krachten bezit.
Het boek bestaat uit 25 getitelde hoofdstukken en is vlot geschreven. Het taalgebruik is eenvoudig en zal bij de verwachtingen van de jeugd aansluiten. Persoonlijk heb ik moeite met de tegenwoordige tijd als vertelstijl. Een verhaal vertel je in mijn optiek wanneer het al is gebeurd. Een subjectieve voorkeur, daarvan ben ik mij terdege bewust.
Er gebeurt van alles en daardoor kun je moeilijk stoppen met lezen. Iedere gebeurtenis heeft weer invloed op het ongeduld om de ontknoping te bereiken. Bram is een meesterverteller waar het gaat om het weergeven van gebeurtenissen. Daar waar het gaat om het neerzetten van personages die tot de verbeelding spreken en ‘levende’ wezens worden, mis ik deze persoonlijke touch. Het gaat vooral over Tom, Anna en de andere personages. Wat hen overkomt, niet wat hen angst aanjaagt, wakker houdt, bezorgd maakt, aandacht en liefde geeft, kwetsbaar maakt bij ziekte; kortom ik mis een kloppend hart en sociale gevoelens en emoties bij de personages. En dat is een voorwaarde om je als lezer te verbinden met de personages. Ik lees nu meer over hen dat dat ik met hen meeleef.
Het meest teleurstellende aan het boek is het abrupte einde. Het verhaal stopt tijdens een cliffhanger en maakt nergens duidelijk dat het gaat om het eerste deel uit een serie boeken. Als lezer die een boek koopt en/of kiest zou wat mij betreft op voorhand duidelijk moeten zijn gemaakt dat het om het eerste deel van een verhaal gaat. Nu word je onverwacht met een half verhaal geconfronteerd. De magische werking van de Zilveren Dame en het schaakspel blijft daarmee ook onduidelijk.
Een prima spannend verhaal met eendimensionale personages en een abrupt einde.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
