Banaliteit van geweld
een nieuwe tijd
een nieuwe getto
een nieuwe drug
een verslaafde
een vermiste dochter
een vader op zoek
[Recensie] Op de afbeelding zie je een geschilderde vrouw in een blauwe jurk. Ze houdt iets in haar hand vast. Op de achtergrond is een gebouw, getekend in zwartwit en in een compleet andere stijl. In eerste instantie sprak de cover mij niet aan. Als ik de schrijver niet had gekend, zou ik het boek niet opgepakt hebben in de winkel. Na lezen van het boek vind ik de cover juist uitstekend gekozen. De tegenstelling van het ruwe zwartwit getekende gebouw en vrouwelijk personage in kleur geeft de inhoud van het verhaal zeer goed weer. Ik geef de cover dan ook een 8 na het lezen.
Ronnie, Uwen en Dara wonen in het Laatste Arrondissement van Stad Holland. Deze wijk bestaat uit krotten en wordt bewoond door junks en zwervers. Het is er smerig en zeer gevaarlijk. Alle drie zijn ze verslaafd aan N.R. One drugs capsules, beter bekend als Nirwana. Nirwana geeft je het gevoel van hemel op aarde en je vergeet op dat moment alle ellende om je heen. Ronnie, Uwen en Dara zijn in een vicieuze cirkel terechtgekomen: ze zitten in de prostitutie om aan Nirwana te kunnen komen en gebruiken dan Nirwana om de seks met vreemden te kunnen verdragen.
Dara is thuis weggelopen en haar vader Simon gaat in het Laatste Arrondissement op zoek naar haar. Hij voelt zich verantwoordelijk voor haar verslaving, hij neemt het zich kwalijk dat hij haar niet uit handen heeft weten te houden van drugs en het feit dat ze is weggelopen. Hij schrikt van het leven in dit Arrondissement. Het leven in het getto is hard en de regels om in leven te kunnen blijven zijn nog veel harder.
Een van de belangrijkste regels: zet jezelf altijd op de eerste plaats. Iemand anders helpen brengt je dieper in de ellende, medelijden met iemand kan levensgevaarlijk zijn. Drugshandel en prostitutie wordt door de Stapo (de politie) gedoogd. Door dit beleid zijn andere arrondissementen vrijwel zonder misdaad en veilig om te wonen.
Het boek begint met een quote van Dead Kennedys uit hun bekendste nummer: California Über Alles. Dead Kennedys is een Amerikaanse punkband uit San Francisco. In de jaren 80 was deze een van de belangrijkste bands in het genre. Dead Kennedys werd opgericht in 1978. Hun teksten zitten vol bijtend sarcasme, waarbij de tegenstellingen tussen politiek links en rechts door frontman Jello Biafra flink op de korrel worden genomen, maar waarbij boven alles “het systeem” kritisch moet worden gevolgd. De quote intrigeerde mij en ik was zeer benieuwd wat er zou gaan volgen. Terrence Lauerhohn heeft mij niet teleurgesteld.
Het verhaal is beschreven vanuit drie perspectieven: dat van Uwen, Dara en Simon. Het verhaal is zeer beeldend geschreven. Er hangt een continue donkere, duistere sfeer. Het taalgebruik is grof, de toon is hard en grimmig. Het Laatste Arrondissement gaf mij tijdens het lezen het gevoel dat het een stukje hel op aarde is. Terrence Lauerhohn weet de sfeer van deze plek uitstekend neer te zetten door zijn gedetailleerde beschrijvingen van het gebied.
Nirwana is een boek dat je niet zomaar weg kan leggen. Het gevaar waarin de vader zich begeeft om zijn dochter te vinden en te redden is zeer spannend beschreven. Je voelt zijn wanhoop en hij is zeer vastberaden in zijn missie. Simon bezit een onvermoede kracht als het er om gaat zijn dochter te vinden. Hij maakt in het verhaal een enorme ontwikkeling door. Het is een vader die letterlijk alles zal doen om zijn dochter te redden. Ondanks de duisternis in het verhaal is Nirwana vanaf het begin zeer intrigerend en fascinerend.
Nadat ik het boek uit had, is het verhaal nog een tijd blijven hangen. Het is niet alleen maar duisternis, ook zaken zoals hoop en doorzettingsvermogen spelen een rol in dit verhaal. Nirwana deed mij bij vlagen denken aan films van Quentin Tarantino. https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Quentin_Tarantino: “De thematiek van zijn films situeert zich in de onderwereld waar andere wetten heersen dan in de burgerlijke maatschappij. Kenmerkend voor het omgaan met geweld is de banaliteit ervan, alsof moorden en martelen alledaagse kost is.” Het boek Nirwana heeft een onverwacht einde, wat het verhaal alleen nog maar sterker maakt.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
