"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Uit de duisternis

Vrijdag, 22 januari, 2021

Geschreven door: J. Sharpe
Artikel door: Jeanine Feunekes-Both

Wat als de dood niet het einde is…?

[Recensie] Fleur is in de studio bij de Late Avond Show om te vertellen over wat zij de afgelopen tijd heeft meegemaakt. Zij vindt dat het tijd is dat mensen de echte waarheid leren kennen. Ook enkele bewoners uit het dorpje zitten in het publiek. Zij kennen alleen maar delen van de gebeurtenissen, maar willen nu de volledige waarheid van Fleur weten. Ze kan alleen maar hopen dat mensen haar zullen geloven. Wat zij heeft meegemaakt is namelijk te bizar voor woorden. Toch besluit ze haar verhaal te doen, al is het maar om met zichzelf in het reine te komen en omdat ze van mening is dat het haar plicht is de bewoners van het dorp Geulhem en de mensen die haar online hebben gevolgd alles eerlijk te vertellen. Het nieuws uit Geulhem, een klein dorpje, was namelijk ineens wereldnieuws geworden door Fleur een haar vriendin Britt en dit vanwege een waterput. Maar voor Fleur is het niet zomaar een waterput, de gebeurtenissen eromheen tekenen haar voor het leven.

De eerste ontmoeting tussen Fleur en Britt vind plaats nadat zij een paar keer hadden geappt. Ze hebben afgesproken om elkaar voor het eerst in het echt te ontmoeten en het klikt goed tussen de twee meiden. Als ze weer naar huis gaan hoort Fleur in de verte een fluisterende stem die roept ‘Help me’. Britt hoort echter niets. Fleur besluit de stem te volgen en ze komen uit bij een oude waterput die haar daarvoor nooit is opgevallen. Als Fleur in de put kijkt ziet ze een zwarte leegte. Britt hoort echter niets en ziet alleen water in de put, geen leegte. Fleur blijft de stem horen, die tot haar schrik zelfs haar naam roept. Ze herkent de stem ineens, hij behoort aan iemand die dood is. Diegene laat haar vanaf dat moment niet meer met rust en smeekt haar om naar hem te luisteren. Al gauw is het geen smeken meer, maar begint de stem Fleur te achtervolgen. Fleur is bang en weet zich geen raad. Andere mensen komen naar de put, maar zien ook het water en horen niets. Om proberen te bewijzen dat Fleur deze dingen wel ervaart, besluit ze in haar wanhoop om de waterput in te gaan. Via haar telefoon probeert zij alles op te nemen. Tot haar grote verbazing kunnen anderen dan op die manier ook alles zien en horen. Britt besluit de beelden op haar blog te zetten en al snel daarna gaan de beelden wereldwijd viral. Het leidt er toe dat Geulhem wordt overspoeld met mensen die zelf willen zien of Fleur de waarheid spreekt of dat het misschien toch één grote grap is, een pr-stunt. Echter weten de mensen niet waar ze mee te maken krijgen en al gauw loopt iedereen die benieuwd is naar het geheim van de waterput gevaar.

Een oud kwaad
J. Sharpe heeft het weer voor elkaar! Wat een bizar en spannend verhaal heeft hij geschreven. Uit de duisternis is wederom enorm verrassend. Het is ongelofelijk wat voor een talent deze schrijver heeft. Hij doet absoluut niet onder voor Stephen King. J. Sharpe heeft een pakkende manier van schrijven die mij keer op keer fascineert. Er is tot nu toe geen enkel boek van deze schrijver dat mij is tegengevallen. Ook met Uit de duisternis heeft hij zich weer overtroffen. Het is een thriller met bovennatuurlijke elementen, een strijd tussen goed en kwaad. De plot is ijzersterk, de karakters zijn goed uitgewerkt en het verhaal is origineel, bizar en regelmatig angstaanjagend. Doordat er twee tijdlijnen zijn houdt de schrijver de spanning er goed in. Ook het wisselen van het perspectief helpt erbij. Ik ben elke keer weer met stomheid geslagen wat voor een enorme fantasie deze schrijver heeft en wat voor bijzondere en angstaanjagende zaken hij kan verzinnen. Ik kijk in ieder geval nooit meer op dezelfde manier naar een gewone waterput. De film The Ring gaf mij al een naar gevoel, maar J. Sharpe heeft dit gevoel weten te overtreffen met dit verhaal.

Hereditas Nexus

De proloog was gelijk al dermate spannend dat mijn hartslag omhoog ging. J. Sharpe bouwt het verhaal daarna goed op. Je blijft in het begin in het ongewisse wat er nu precies in de badkamer van Fleurs ouders is gebeurd. Omdat de schrijver regelmatig van perspectief verandert en het verhaal zich afwisselend in het verleden en heden afspeelt, bouwt hij langzaam maar zeker de spanning steeds hoger op. Het is een verhaal dat je zeer moeilijk kunt wegleggen, elke keer gebeurt er weer iets wat je nieuwsgierigheid aanwakkert. Je voelt dat er iets enorm mis is, de stem die Fleur hoort is van iemand die overleden is. Ze snapt niet hoe het kan dat diegene contact met haar legt. Als ze gaat uitzoeken wat er aan de hand is, ontdekt zij dat er een oud kwaad aanwezig is in Geulhem en dat deze er alles aan zal doen om weer macht te krijgen.

Bijzonder aan dit verhaal is de grote rol die social media speelt. Door het blog (dat je ook daadwerkelijk als een blog leest) van Britt gaan de filmpjes van Fleur wereldwijd viral. Ik vond Britt een verfrissend en heerlijk brutaal meisje en genoot van haar blog waarin ze zich onder een pseudoniem helemaal laat gaan met haar gedachten over de wereld. Ze is echt een free spirit en leeft haar leven zoals zij het wil (voor zover het binnen de regels van haar vader mogelijk is). Het geeft het verhaal een luchtige kant, naast alle nare en bizarre gebeurtenissen. Verder vinden veel gesprekken plaats via WhatsApp, wat voor een aparte leeservaring zorgt. Deze gesprekken zijn voor de duidelijkheid weergegeven in een ander, dikker lettertype.

De vriendschap tussen Fleur en Britt is bijzonder. Je leest erover hoe ze elkaar leren kennen. Ondanks dat ze elkaars tegenpolen blijken zijn te zijn, kunnen ze vanaf het eerste moment goed met elkaar opschieten. In eerste instantie gelooft Britt Fleur niet bij de waterput, ze verklaart haar zelfs voor gek. Fleur weet Britt over te halen een experiment uit te voeren en gelukkig is Britt daarna overtuigd. Britt denkt dat ze op iets bijzonders zijn gestuit. Het doet haar denken aan een aflevering van The Twilight Zone. Samen willen ze achter de oorzaak komen. Waar ze mee te maken gaan krijgen is inderdaad bizar en ongelofelijk. Maar vooral buitengewoon gevaarlijk. Als lezer heb je op dat moment nog geen idee van wat er te gebeuren staat. Mijn gedachten gingen alle kanten uit over wat er aan de hand zou kunnen zijn. Ik heb veel fantasie, maar dit had ik nooit kunnen verzinnen.

Langzamerhand kom je erachter wat de belevenissen van Fleur te maken hebben met wat er in de proloog is gebeurd. Deze was al spannend zonder dat je weet wat het verband is met wat Fleur meemaakt. Als je de link eenmaal legt, heb je door dat de proloog nog veel bizarder is dan je in eerste instantie had kunnen vermoeden. Op pagina 134 staat een stuk van een gesprek tussen Britt en Fleur die de sfeer van Uit de duisternis goed weergeeft: ‘Britt schudt slechts haar hoofd. ‘Dit is echt zieke shit.’ ‘Nogal,’ beaamt Fleur.’

In het nawoord is te lezen dat het blog van Britt echt bestaat en dat je het kunt lezen: www.superwijf1.com. Ook kun je via een QR-code een van de computerspellen uit het boek spelen. Ik ben gek op mysterieuze, bizarre en enge verhalen en J. Sharpe heeft met Uit de duisternis weer een steengoed boek geschreven. Ik heb enorm van dit verhaal heb genoten. Het zou zo verfilmd kunnen worden. Ik zou zeggen: houd je van bizarre en spannende verhalen die je ook na het lezen niet loslaten, dan is dit boek echt een mustread. Uit de duisternis krijgt van mij 5 welverdiende sterren.

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur:

Gebroken geheugen

Syndroom

Uit de duisternis

Reflectie