Apart en verfrissend
[Recensie] 1972 Zomervakantie – De elfjarige Victor Bronckhorst is bij zijn oma en opa op vakantie. Hij is veel liever bij zijn grootouders dan bij zijn ouders, hij houdt het meest van zijn opa. Dan komen zijn ouders om bij een auto-ongeluk en wordt Victor opgevangen door zijn opa en oma waar hij de komende jaren zal opgroeien onder het wakende oog van zijn grootvader.
2017 Hilversum – Victor Bronckhorst heeft drie personen uitgenodigd in zijn riante villa. Hij heeft deze mannen met een specifiek doel uitgenodigd, zij zijn alle drie genie op hun eigen vakgebied. Dat is nu juist wat Victor nodig heeft om zijn idee, waar hij al jarenlang mee rondloopt, tot een succes te vormen. Na een gezellig diner komt hij ter zake en na uur praten over zijn project weten de mannen wat hen te doen staat. Ze zijn niet alleen de juiste mensen maar zijn nu de speelbal van Bronckhorst die hun levens nu in handen heeft. Hij heeft ze alle drie in zijn tang!
Na een jaar komt het gezelschap terug samen met de gewenste resultaten die Bronckhorst van hen heeft geëist en zijn verwachtingen zijn meer dan ingelost. Wat dan volgt is een ware aardverschuiving in Nederland met voor- en tegenstanders maar Bronckhorst heeft zijn zin gekregen en zal zijn plan dan ook verder uitvoeren.
Karin Hazendonk heeft met dit verhaal een heel apart concept gecreëerd en het is ‘waanzinnig’ te noemen. Het is een niet alledaags verhaal en is heel bizar. Zo heeft ze verleden, heden en toekomst verweven met elkaar. Ook wat betreft de onderwerpen is het heel ingenieus gevonden en is het zeker niet alledaags te noemen. Vanaf de eerste hoofdstukken bekruipt je al een naar gevoel tot je uiteindelijk te weten komt wat Bronckhorst in gedachten heeft. Het is beangstigend om te lezen wat er in de toekomst gebeurt en het zou zomaar eens kunnen ook, dat is nog het meest onrustbarende aan dit verhaal.
Met Bronckhorst heeft de auteur een hoofdpersonage bedacht dat heel koelbloedig is en geen tegenspraak duldt. Dit alles heeft te maken met de relatie die hij had met zijn opa; heel liefdevol grootgebracht maar wel met ijzeren hand en die hem tot de persoon heeft gemaakt die hij nu is. Als elfjarige had hij al rare trekjes maar die zijn door het toedoen van zijn opa nog verfijnd. Door dit alles heeft Victor een enorme mensenkennis en beoordeelt en veroordeelt hij voornamelijk. Niets ontgaat hem. Hoogheidswaanzin en onfeilbaar zijn, is Bronckhorst in een notendop.
Het was heel fascinerend te lezen hoe zijn relatie met zijn opa was en vooral hoe en door wie die tot stand is gekomen, dat was nog het meest angstaanjagende. In de toekomst die zijn grootvader voor hem had uitgestippeld is er geen plaats voor vrienden, genegenheid of wat dan ook in die aard. Hij adoreert en aanschouwt hem als een God! Voor zijn opa is hij de volgende ‘uitverkorene’. Wat betreft de andere personages die in het boek voorkomen, die zijn heel goed uitgediept en het verhaal kent geen losse draadjes. Over het verhaal zelf en de personages kan ik niet verder uitweiden omwille van het spoilergevaar. Het is een adembenemend boek en als lezer wil je gewoon weten hoe dit verder gaat, clichématig maar ik kon het niet opzij leggen. Wat dit verhaal ook boeiend maakt is de flinterdunne lijn tussen fictie en non-fictie. Maar, naar mijn gevoel zijn er ook een paar onwaarschijnlijkheden die de geloofwaardigheid ietwat aantasten.
Hier in dit boek is allesbepalend, wie speelt God of beter gezegd de Duivel?
Karin, met dit boek heb je meer dan bewezen dat je ook een gevestigde waarde bent in de boekenwereld. Het is heel apart en verfrissend!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren.
