Een ideaal kerstboek
[Recensie] Veel lezers hebben al kunnen genieten van drie fijne verhalen die zich in Cockleberry Bay afspelen maar na deze luchtige trilogie, die een kleine drie jaar bestrijkt, is het nu het verrassingsboek Winter in Cockleberry Bay dat voor me ligt. Totaal onverwacht heeft auteur Nicola May besloten dat het verhaal van Rosa, Josh, Titch en alle anderen nog niet helemaal af was. Hoe leuk!
We worden opnieuw meegenomen naar het schilderachtige kustplaatsje in Devon. Hoge kliffen, woeste golven en onstuimig weer kenmerken de toeristische vakantiebestemming aan zee. Buiten het hoogseizoen hebben de inwoners tijd voor zichzelf en om zich voor te bereiden op andere zaken. Rosa en Josh wonen met hun baby Ned inmiddels in een mooie woning aan de rand van het dorp. In de afgelopen drie jaar is er veel veranderd voor Rosa. Ze heeft een gezin, een familie- en vriendenkring waar ze op kan rekenen.
Terwijl Rosa laveert tussen het moederschap en werk, zit Josh aan de andere kant van de oceaan voor zijn baan. Rosa merkt dat het allemaal zwaarder is dan ze had verwacht maar met wat hulp links en rechts weet ze zich te redden. Rosa is behalve mede-eigenaar van Rosa’s Café, dat ze met haar broer Nate runt, ook nog betrokken bij de zaak van haar vriendin Titch. Deze heeft de Corner Shop van Rosa gekregen, precies zoals Rosa zelf ook de winkel in handen kreeg. Hierover kun je alles lezen in de eerste drie delen. Het is trouwens wel aan te raden de trilogie te lezen voordat je in dit deel begint, dan is alles veel duidelijker en logisch te volgen.
Dit verhaal begint in de periode voor Halloween. De inwoners, en vooral de ondernemers, stemmen al af op de aankomende festiviteiten waar ze ieder jaar opnieuw naar uitkijken. Behalve trick&treat staat er ook dit jaar weer een vuurwerkshow op de planning. Deze Kerst strijkt er zelfs een heus kerstdorp neer in de baai. En of dat alles nog niet genoeg is gaat Rosa voor haar stichting ook nog eens een zangwedstrijd organiseren om geld voor een aantal goede doelen in te zamelen. Het is een drukte van jewelste en de betrokken hoofdpersonages zijn duidelijk in hun element.
De uitbundige Rosa is niet de enige waarmee je als lezer te maken krijgt, nee, je krijgt een stortvloed aan namen, gebeurtenissen en gekkigheid voorgeschoteld. Dit is zo typerend voor deze reeks. Het is nooit saai in Cockleberry Bay. Je kunt over deze serie enorm veel vertellen maar eigenlijk is dat jammer. De gebeurtenissen die plaatsvinden zijn grappig, soms wat spannend, ontroerend en vooral heerlijk kneuterig. Precies dat laatste is wat mij zo aanspreekt aan deze boeken. Het huiselijke, kleinschalige en familiaire. Je vrienden om je heen hebben en een arm om je schouders wanneer je dat nodig hebt. Je wordt vrolijker van het lezen van deze boeken, ook van dit deel. Het zal ongetwijfeld te maken hebben met de fase waarin we nu leven denk ik. Feelgood is gewoon het meest ideaal voor mij om te lezen op dit moment en Nicola May schrijft daarbij gewoon erg lekker en luchtig weg.
De laatste weken van het jaar vliegen voorbij, zo ook in dit verhaal, het is Kerst voor je het in de gaten hebt. Die sfeer, de aanloop naar de warmste tijd van het jaar, is mooi weergegeven. Het ideaalplaatje zeg maar, iets dat dit jaar waarschijnlijk alleen in boeken te vinden zal zijn. Misschien leest het daarom extra prettig? Hoe dan ook, Rosa en haar vrienden nemen je graag mee in hun ultieme Kerstgevoel maar intussen gebeurt er van alles. De soms wat vergezochte scenario’s hebben me meer dan prima vermaakt. Er is sprake van liefdesperikelen, nieuwe verbintenissen, vriendschappen die onder druk komen te staan, concurrentie, rare uitspattingen en zelfs list en bedrog. Hoe divers wil je het hebben, heerlijk toch om je even helemaal te ontspannen?
Verwacht geen diepgang of heftige dialogen, dat hoort ook helemaal niet in deze boeken. Ondanks dat er best serieuze zaken voorbij komen blijft het allemaal best op de vlakte, precies goed. Hierdoor verlies je je heerlijk in de avonturen en capriolen van de dorpsbewoners, verwonder je je over de voorspelbare maar grappige gebeurtenissen en de beschrijvingen van de personages. May heeft in dit boek zich meer dan in de vorige delen laten meeslepen in het gedetailleerd beschrijven van bepaalde scènes en daar moest ik echt om lachen. Het is zo heerlijk over de top, maar té grappig. Vooral wanneer de Kerst zich aandient… maar ik zeg niks meer. Ontdek het zelf!
Wil je even wegdromen en je hoofd leegmaken? Dan is dit een ideaal (kerst)boek. Alle bekende personages, en de wereldberoemde teckel Hot, uit de vorige drie delen komen weer voorbij. Ook nieuwe kleurrijke figuren maken hun opmars en leuken het verhaal op, schudden de boel even flink op. Ik heb wederom genoten van de schrijfkunsten van deze auteur, ik ben benieuwd wat ze nog meer in haar mars heeft. Drie mooie kerststerren voor Winter in Cockleberry Bay.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
