De spanning en de serieuze onderwerpen in dit boek worden heel mooi met elkaar verweven
[Recensie] ‘Fright Night’, zeg dat wel…. Mijn eerste kennismaking met Stoffels en dat was zeker niet verkeerd. Je leest het boek vanuit verschillende personages, dit wisselt elkaar vrij vlot af en in het begin vond ik het daardoor lastig om het verhaal te volgen. Je valt middenin het verhaal waarbij je de personages nog niet kent. Ben je net gewend aan het lezen vanuit het ene personage, wordt er alweer overgeschakeld naar een ander personage.
Quin, Dylan en Sofia zijn drie vrienden. Zit je net een beetje in hun deel van het verhaal, wordt er overgeschakeld naar Reza en Sandy. Ook hen ken je op dat moment helemaal niet waardoor je voor je gevoel weer van voor af aan moet beginnen. Dit maakte dat ik niet meteen gegrepen werd door het boek. Het is dat je vrij snel weet dat er een verhaal achter Dylan schuilgaat, waarover je steeds meer kleine beetjes informatie krijgt, dat zorgt er toch voor dat je nieuwsgierigheid wordt gewekt en je verder leest. Hoewel sommige dingen vrij snel duidelijk worden (de ziekte van Dylans moeder bijvoorbeeld en dat hij zelfs dingen voor zijn beste vrienden achterhoudt), weet Stoffels ook te verrassen met een aantal wendingen, fijn!
Wanneer de fright night echt van start gaat, begint ook de spanning. Dit is gelukkig al vrij snel in het verhaal. Op dat moment heb je al iets meer informatie over de personages en wat Stoffels goed doet, is stukje bij beetje wat meer informatie geven, niet alles te snel of te veel in één keer. Op deze manier zit je in spanning door de fright night en de wetenschap dat er iemand die nacht niet zal overleven, waardoor je echt bezig bent met verder het verhaal te lezen in plaats van zelf proberen puzzelstukjes op hun plaats te leggen. Juist ook door met enige regelmaat informatie te geven, zuig je deze op en wil je gewoon verder in het verhaal. Het boek werd dus gelukkig veel beter toen ik eenmaal door het begin heen was!
Ook het aan het einde heeft Stoffels een mooie draai gegeven, ondanks dat het geen ‘happy end’ was. De inzichten die één van de personages toch ineens krijgt, de sterke band die er kan zijn en de zelfzuchtige daden die daar uit voortkomen. Zo zijn Quin en Dylan beste vrienden en zelfs wanneer de twee ruzie krijgen, blijft de band bestaan en blijkt die sterker dan een heftige ruzie. Ook de uitspraken van de moordenaar die door het boek heen staan, verrasten mij uiteindelijk. Wederom een mooie twist!
Dat op de achterflap staat dat vijf jongeren het bos ingaan, een van hen de nacht niet zal overleven en dat een van hen de moordenaar is vind ik, na het lezen van het boek, wel een beetje misleidend. Het is namelijk fright night. Vele groepjes jongeren gaan het bos in en dan heb je nog de acteurs die de fright night mogelijk maken. De groepjes die het bos in gaan, zijn groepjes van vijf deelnemers. Door wat er op de achterflap staat, wordt geïnsinueerd dat alles om dat ene groepje van vijf draait.
De spanning en de serieuze onderwerpen in dit boek worden heel mooi met elkaar verweven. Dit maakt dat Fright night een diepere laag krijgt en veel verder gaat dan de ervaring van vrienden tijdens een enge nacht. Goed gedaan! Ik geef dit boek dan ook met alle plezier 4 dikke sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
