"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

'Boek van de Maand' In gesprek met Gaby Rasters

Maandag, 23 oktober, 2017

Geschreven door: Gaby Rasters
Artikel door: Roelant de By

Wie is Gaby, vertel!
Wat wil je allemaal weten van me? De standaard zaken? Ik ben trots mama van drie geweldige kinderen, hun namen beginnen allemaal met de letters S. Daarnaast hebben we een hond en drie enorme katten. Sinds een jaar een nieuwe relatie en dankzij hem krijg ik ons leven op de rit. Het is passen en meten met mijn baan als strategisch adviseur bij de gemeente, de kids, huishouden en mijn ambities om ooit een bekende schrijfster te worden . Ik ben vaak een grote chaos, teveel ideeën in mijn hoofd en ik wil elk idee dat na een nacht slapen nog in mijn hoofd zit ook echt uitvoeren. Daarnaast ben ik slordig en iets te makkelijk, waardoor ik rustig de sokken van mijn vriend uit zijn (wel nette) sokkenla steel. Ik hou ervan om in het diepe te springen, vaak zonder na te denken. Leo is mijn vuurtoren, hij houdt me op koers. En zorgt er ook gewoon voor dat het hier in huis netjes is. Wat dat betreft heb ik gewoon enorm veel geluk. We maken wel eens ruzie en dan rollen de kids met hun ogen. ‘Jullie maken ruzie om gekke dingen.’ Na het eten zeg ik tegen Leo, ga jij maar lekker zitten op de bank. Zijn antwoord is dat ik moet gaan zitten. De kinderen willen nu een dobbelsteen kopen om te zien wie opruimt en wie niet. Ach, het liefste doen we eigenlijk gewoon alles samen. Nou, wat is er nog meer over mij te vertellen? Ik ben links, kan geen aardappels schillen, zing zelfgemaakte liedjes, hou ervan om naar klavertjes vier te zoeken, ben gek op mijn vrienden en vriendinnen, heb veel last van mijn lijf en kan daarom niet alles doen wat ik zou willen, ben gek op mijn werk (maar gezin komt altijd eerst), hou van musicals en chips.



Je geeft aan dat je altijd al hebt gedroomd om schrijfster te worden. Waar komt dat verlangen vandaan?
Dat verlangen zit diep. Aan de ene kant de opmerking van mijn zoontje: ‘Mama, hoe komt dat er niemand op straat om je handtekening vraagt? Je bent toch schrijfster?! En dan het kantelpunt in mijn leven, 6 jaar geleden. Na een zware bevalling was ik bijna niet meer op deze aarde. Op het nippertje ontsnapt aan….je-weet-wel. Dat moment heeft heel veel bij me losgemaakt en ervoor gezorgd dat ik de slogan ‘Dromen, Durven, Doen’ ben gaan uitdragen. Ik kan wel jaren roepen dat ik graag schrijf en een boek zou willen schrijven, maar als je dat echt echt echt wil, dan moet je het ook doen. En niet een beetje doen, maar er vol voor gaan! Je leeft maar een keer, het kan morgen voorbij zijn en de vraag is hoe jij vandaag dan invulling geeft. Dus ja het was een meisjesdroom, maar ik wilde ook leeuwentemmer worden, het is nu de droom van een vrouw en ik zoek de wegen om die droom uit te laten komen. Niet omdat Ik als persoon per se beroemd wil worden, nee, het is meer dat ik echt geniet van de reacties van de lezers. Ik kan ze raken met mijn woorden. En dat is wat ik wil achterlaten als mens: dat ik mensen positief heb kunnen raken, dat ik emoties naar boven heb kunnen halen (een lach en een traan), alleen dan heeft mijn leven een impact gehad. Ik kan geen mensenlevens redden, ik kan mensen wel laten voelen en beleven.




Je eerste boek is tot stand gekomen d.m.v Crowdfunding. Hoe kijk je daar nu op terug? Vind je dat een aanrader voor beginnende auteurs? Zou je het, wetende wat je nu weet, nu anders doen?
Crowdfunding was een avontuur. Prachtig en pijnlijk. Zwaar! Mijn vrienden werden gek van mijn gespam. Nieuwe vrienden kwamen erbij, mensen die ik niet kende en zich voor mijn droom gingen inzetten. Ik heb mijn eigen grenzen moeten verleggen. Schaamteloos moeten schooien. Nieuwe ludieke acties bedenken om mensen mij te laten sponsoren. Ik heb er enorm veel van geleerd. Ik zei dat ik het nooit meer zou doen. Maar ik ga er toch weer aan beginnen. ‘Muurbloem’ gaat verfilmd worden en daarvoor is geld nodig. Dus ik klim weer op die zeepkist en roep de hulp in van iedereen om me heen. Ja, ik zou het iedereen aanraden, maar doe het met beleid. Niet zoals ik het toen gedaan heb, zonder voorbereiding, zonder idee wat het met zich mee zou brengen. Aan de andere kant, haha, als je er teveel over nadenkt, doe je het misschien niet meer…want het is echt heftig. Ik ben wel trots dat het me toen gelukt is! (10.000 euro in 3 maanden tijd opgehaald!)


Inmiddels heb je al vijf titels op je naam staan. Vier romans en nu een spannende roman. Waarom dit genre? Zie jij jezelf als een romantische ziel?
ENORM romantisch. Kaarsjes aan, briefjes plakken op een broodtrommel, huilen bij een film, liefdesbrieven, etc. Gewoon te erg voor woorden. En ik hou van drama. Maar het moet wel altijd goed aflopen met iedereen! Ik hou van emoties en romantiek is dat voor: een heerlijke emotie.


In ‘Muurbloem’, je laatste boek, eindig je heel heftig. Je neigt daarmee behoorlijk ‘thriller-achtig’ te worden. Heb je ambities richting het spannende boek?
Ik wil gewoon schrijven wat in me opkomt. ‘Muurbloem’ moest ook feelgood worden, maar ergens ging het “mis.” En vol verbazing las ik wat ik schreef. Ik schrijf zonder plan, de letters staan opeens op het scherm en ik schrik er soms zelf van. Mijn nieuwe boek ‘Julia & Julia’ is volgens mijn proeflezers: adembenemend. En dat klopt, ik schrijf de zinnen soms ook zonder adem te halen. Ik voel de pijn van de hoofdpersonages mee en soms leg ik mijn laptop weg en moet ik eerst even bijkomen ervan. Dus ja, ik ga met ‘Julia & Julia’ het thrillergenre opzoeken, maar met dezelfde emoties en romantiek zoals in mijn andere boeken. In maart 2018 zal ‘Nooit meer Bang’ verschijnen, dat is geen thriller, maar ik verwacht dat mensen ook daar hun adem gaan inhouden. De emoties zullen je naar de keel grijpen. Verdriet, pijn, liefde en hoop. Net het echte leven toch?






Je hebt met je trilogie ‘Follow, Like, Share’ een wel heel bijzondere manier gevonden om je op social media te begeven. Kun je daar iets meer over vertellen?
De hoofdpersonages Mila van den Elzen en Sebastiaan Daniels zijn op Facebook tot leven gekomen. Ze spelen daar hun rol gewoon verder. Wanneer de boeken uit zijn, ben je niet je vrienden uit je boek kwijt, je kunt gewoon met ze praten op FB. Heel erg geinig en ik verbaas me erover hoe dit concept aanslaat. Mensen gaan hier gewoon enorm in mee. Heerlijk toch!!


Vorige week was er ineens een verandering in je voornemens. Je plaatste online een bericht om vol gas te gaan en je droom te gaan verwezenlijken en door te breken bij het grote publiek. Hoe kwam dat zo? En waarom nu? Wat wil je precies?
Patrice, dat kwam door jou. Je gaf me tips en goede raad. En ik was er opeens klaar mee. Waarom genoegen nemen met de plaatselijke boekenhandel? Ik wil gewoon op het station van Eindhoven of Weert staan en daar de cover van een van mijn boeken zien. Ik zou zoooooo trots zijn! Dus, ik ga ervoor. Bouwen aan mijn naam en publiek. Mijn boeken zijn het waard om gelezen te kunnen worden. Klinkt dat nu arrogant? Dat hoop ik niet. Ik wil er gewoon voor gaan!


Behalve auteur ben je ook moeder en heb je een baan. Dat kan met tijden behoorlijk druk zijn. Hoe vind je dan toch de rust om te schrijven en alles te combineren?
Rust om te schrijven heb ik altijd, zet me neer en ik schrijf. Ik moet er wel de tijd voor vinden. Ik schreef het laatste hoofdstuk van LIKE in het vliegtuig. Dankzij Leo heb ik wel meer tijd om te schrijven, hij helpt zo enorm mee in dit drukke gezin. Ik schrijf snel en daarom heb ik als de kids in bed liggen meestal een uurtje om te schrijven en daarna duik ik weer naast Leo op de bank. (romantische ziel he!)


Je boek ‘Muurbloem’ is nu Boek van de Maand op ons blog. Hoe sta jij tegenover blogs, leesgroepen en het fenomeen social media? Kun je als auteur nog zonder?
Nee, maar volgens mij, heb ik daarover een leuke blog geschreven met jou in de hoofdrol Patrice. (klik HIER)


Tot slot, waar zie jij jezelf over pakweg vijf jaar?
Dan loop ik door zomaar een boekenhandel in het land en kijk of ik mijn boek zie liggen. En wanneer het er ligt, maak ik een dansje. Daarnaast ben ik dan nog steeds met leuke projecten bezig, zie ik mijn kinderen zich verder ontwikkelen en opgroeien en droom ik met hun dromen mee. En wie weet, ben ik dan wel getrouwd, dat zou leuk zijn

Volgende week: de aftrap naar de blogtour, de recensie over ‘Muurbloem’ én de bekendmaking van de winactie!!

Eerder verschenen op Perfecte Buren.


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.

Boeken van deze Auteur: