Een goed verhaal, origineel en bijzonder actueel
[Recensie] Het eerste huwelijk van Tessa was geen gelukkige verbintenis. Behalve dat het haar twee dochters gaf was het allesbehalve een liefdevolle relatie. Vrij kort na het overlijden van haar man ontmoet ze de charismatische David. Tessa voelt zich gezien, gewaardeerd en valt als een baksteen voor hem. Ze had nooit verwacht zoiets te kunnen voelen. Ondanks een stemmetje op de achtergrond, dat ze vakkundig negeert, geniet ze van de vlinders in haar buik. Tessa overtuigt zichzelf dat ook zij recht heeft op wat geluk in haar leven. Maar dan slaat David om als een blad aan een boom.
Al snel veranderen zijn liefkozingen en mooie woorden in ruwe handelingen en dominant gedrag. David negeert daarbij het verzet van Tessa volledig en overschrijdt daarmee alle grenzen. Het kan hem niets schelen, hij kickt op zijn acties en maakt misbruik van Tessa, in alle opzichten. Wanneer ze de kracht vindt met David te breken, krijgt ze onverwacht steun van haar leidinggevende Paula. Zij heeft een zus die psychiater is die Tessa wellicht kan helpen een weg te vinden uit deze nachtmerrie. Tessa had alleen niet kunnen denken waar die weg haar zou brengen.
Na het dichtslaan van het zevenentwintigste boek van deze auteur slaak ik een diepe zucht. Wat zou ik doen als ik in de schoenen van Tessa zou staan? Die vraag laat me maar niet los. Het is natuurlijk heel stoer om te roepen dat je het wel zou weten, dat je het zelf nooit zover zou laten komen en hem wel een paar rake klappen zou verkopen om vervolgens de biezen (voor hem) in te pakken. Hoe anders zou het in de praktijk zijn? Het aantal vrouwen dat in een relatie te maken krijgt met (seksueel) geweld, overheersing en het gebrek aan toekomstperspectief is schrikbarend hoog. Ondanks dat vrouwen al lang niet meer ondergeschikt zijn aan mannen, blijkt dat vaak toch anders uit te werken. Dat klem zitten, het gevoel van onmacht, de schaamte en zelfs de onterechte schuldgevoelens, komen overtuigend over en maken het verhaal bijzonder aannemelijk.
De boeken van Loes den Hollander kenmerken zich door haar ferme, heldere taalgebruik. De altijd prettige korte hoofdstukken, al dan niet vanuit wisselend perspectief, zorgen voor een hoog leestempo. De doortastende sfeerschetsen geven een reëel beeld van de situatie waarin Tessa zich begeeft. Hierdoor had ik meteen een bloedhekel aan David, wat een akelig doorgeslagen alfamannetje, bah! Ik kan me de acties die volgen heel goed voorstellen, wonderlijk eigenlijk hoe weinig moeite me dat kost. Den Hollander heeft geen expliciete bloedspatten nodig om bloedstollende situaties te beschrijven, sfeer en suggestie zeggen in haar geval meer dan woorden.
“Ze beschreef de angst die met geen enkele angst te vergelijken valt en die je alleen kunt uitleggen aan vrouwen die hetzelfde hebben ervaren. Angst die over je heen komt vallen, je weerloos maakt en je verlamt. Een angst die je ademhaling overneemt, je gedachten uitschakelt, je lichaamstemperatuur laat dalen en je een vreemde in je eigen lijf laat voelen. “
De rol van Tessa spreekt voor zich, die van Paula en Amber was verrassend. Ondanks het hoge thrillergehalte, want het boek kent echt wel heel spannende momenten, moest ik ook wel lachen om hun interactie. Maar dat kan ook liggen aan mijn doorgeslagen fantasie…én de hulp van Wikipedia.
Je bent aan de beurt is een goed verhaal, origineel en bijzonder actueel. Het zal je maar gebeuren. Het gevoel van weerloosheid en onmacht lost dat van hervonden kracht en vastberadenheid af. Naarmate de plot nadert, neemt ook het onheilspellende gevoel toe. Met vlagen was het misselijkmakend, vooral omdat je gevoelens ontwikkelt tijdens het lezen die goed in het boek zouden passen. Wanneer dat gebeurt, zit je goed in het verhaal.
Enige puntjes van kritiek zijn dat de afronding van Je bent aan de beurt wat gehaast aanvoelde en dat Den Hollander vaker dan nodig scheldwoorden gebruikt. In mijn optiek heeft zij dat niet nodig en het verhaal ook niet. Maar ondanks dat heb ik ontzettend genoten van deze thriller en kijk ik reikhalzend uit naar nummer 28 van Neerlands eigen thrillerkoningin die afgelopen oktober de Gouden Vleermuis Oeuvreprijs ontving. Graag geef ik 4 dikke sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
