Het prachtige kader van de Noordkaap zorgt voor een bijzondere toets
Op het eiland Magerøya, gekend voor zijn Noordkaap (wat aanschouwd wordt als het noordelijkste puntje van het Europese continent) en enkel bereikbaar is met het vasteland via een tunnel, vindt er een bijzonder experiment plaats. Bijna onbereikbaar voor de buitenwereld komen vier wetenschappers, een computerspecialist en een bewaker samen. Ze werden geselecteerd door de gerenommeerde gedragswetenschapper Gunnar Yoachim Olson om deel te nemen aan een buitengewoon project. Geen van allen weet waarover het zal gaan en wat er van hen verwacht zal worden, alleen dat zij zes maanden van de buitenwereld afgesloten zullen worden. De proefpersonen van hun experiment zijn tien criminelen, waarvan sommige toch wel zeer zware feiten hebben gepleegd. Als hun experiment slaagt zullen ze wereldwijd gelauwerd worden. Het is allemaal niet zonder risico’s en al snel valt er een eerste slachtoffer. Zal het project wel verder afgewerkt kunnen worden? Zullen de gevangenen willoos blijven meewerken? En vooral is iedereen wel even betrouwbaar?
Nathalie Pagie is voor velen waarschijnlijk geen onbekende meer. In 2013 debuteerde zij met De Toneelclub en haar thriller Ijsengel werd een heuse bestseller. Niet voor niets is haar nieuwste boek Noordkaap ons boek van de maand. Vol ongeduld keek ik er dan ook naar uit, het zou voor mij een eerste keer zijn dat ik een boek van deze auteur lees. De verwachtingen waren dan ook hoog.
De auteur heeft een zeer vloeiende en duidelijke schrijfstijl. Moeiteloos wordt je als lezer doorheen het verhaal geloodst in een razendsnel tempo. Ik was hier dan ook aangenaam verrast. Ze heeft een zeer rijke woordenschat waar je als lezer alleen maar van kan genieten en waardoor ze zeker ook met Noordkaap het bredere publiek zal aanspreken. Hoewel het verhaal inhoudelijk mij minder beviel heb ik Noordkaap toch als een heuse pageturner uitgelezen, eenmaal ik was begonnen was het onmogelijk het nog opzij te leggen. De rijke en beeldende schrijfstijl, de korte hoofdstukken en de spanning die op een nagelbijtende manier wordt opgebouwd hebben hiervoor gezorgd.
De personages zijn goed uitgewerkt en zijn grotendeels ook karakteristiek, waardoor sommige handelingen en reacties voorspelbaar werden. Doordat één van de wetenschappers een erkende psychologe is kon de auteur via dit personage dieper ingaan op bepaalde karaktertrekken bij de deelnemers van het experiment. Dit zorgt voor meer diepgang in het verhaal en een interessante inkijk in de psyche van de mens als misdadiger.
Het prachtige kader van de Noordkaap zorgt voor een bijzondere toets, maar gezien het verhaal zich grotendeels binnen afspeelt is de sfeer en de beleving van deze prachtige omgeving minder aanwezig dan je zou verwachten. Wat toch wel zonde is.
Het verhaal zelf zal menig lezer boeien, maar voor mij was het af en toe iets te veel bij de haren gegrepen. Zo stelde ik mij bij bepaalde inhoudelijke fragmenten toch wel enkele vragen. Bijvoorbeeld bij het aspect van tien gevangenen, waarvan sommigen extreem gevaarlijk, en 1 bewaker? Ik had het nogal moeilijk om dit te vatten, ik kan mij gewoon niet voorstellen dat de USA dit zomaar zou toelaten. Dan is er ook nog het verhaal van Rane en Kemi die mij ook wat ver gezocht lijkt. Voor mij was dit toch wel een domper, ik houd persoonlijk wel van netjes en goed uitgewerkte verhaallijnen, waarbij de auteur aantoont een grondige research te hebben gedaan. Hiernaast bevat Noordkaap ook verschillende toevalligheden maar deze zijn niet storend en zorgen er eigenlijk voor dat je het nog sneller leest.
Het boek bestaat uit verschillende verhaallijnen, we volgen enerzijds het project van de vijf wetenschappers samen met de computerspecialist en bewaker, anderzijds volgen we Aage Hauge samen met Nils Pettersen die op zoek gaan naar Gunnar. Hoewel het verhaal van Aage en Nils maar in de kantlijn stond boeide het mij soms meer dan het echte verhaal rond het experiment. Op ingenieuze wijze laat de auteur via Nils ook bepaalde sociale onderwerpen aan bod komen, wat zeker een meerwaarde is. Ook had de auteur de nodige aandacht voor de Sami problematiek in Noord-Europa. Wat wel vaag herinneringen naar boven liet komen over de gelijkaardige situaties in Noord-Amerika met de oorspronkelijk inheemse bevolking.
De plot, hoewel voorspelbaar, was door de gewelddadige taferelen een bommetje en deed mij ook wel denken aan thrillers van bepaalde Amerikaanse auteurs. Na het boek te hebben uitgelezen bleef ik nog met tal van vragen zitten, zoals de verhaallijn dat zich afspeelt in Roemenië die niet verder werd uitgewerkt. En vooral wie zijn die uiteindelijke opdrachtgevers van Gunnar?
Voor mij was dit een ontspannend boek, om op een zondagmiddag lui in de zetel te lezen, zonder veel over na te denken. De vloeiende schrijfstijl van Nathalie toont nogmaals aan hoe rijk onze Nederlandse taal wel niet is. Maar inhoudelijk had ik toch wel meer van verwacht en was ik wat teleurgesteld. Fans van Amerikaanse thrillerauteurs zoals onder andere Karin Slaughter zullen zeker genieten van deze Noordkaap. Drie sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
