Hartverwarmende verscheuring
[Recensie] In Bordeauxrood lezen we vanuit twee perspectieven. Eén van de perspectieven is die van Michelle in het verleden. Zij komt erachter dat de vrouw die altijd bij haar en haar moeder schoon kwam maken, haar echte moeder is. Op een dag wordt ze dan ook meegenomen door haar echte moeder, maar of ze blij is met deze hereniging?
Het andere perspectief is die van Loes, in het heden. Loes is de dochter van Michelle en de auteur van dit boek. Vanuit haar perspectief lezen we wat er gebeurt met haar moeder en welke invloeden dit allemaal heeft.
Waargebeurd
Bordeauxrood vertelt het verhaal van Loes en haar moeder, een hartverscheurend maar tegelijkertijd hartverwarmend waargebeurde roman. Vanaf pagina één weet Luce van Leer je de adem te benemen. Het is een roman die je interesse weet te wekken maar waar je vanaf het begin al weet: Dit boek gaat je hart breken. Ondanks dat het een heftig onderwerp bevat en veel verdriet veroorzaakt, weet dit verhaal ook je hart te verwarmen en lees je dat, hoe slecht het ook kan gaan, er ook altijd mooie situaties en gebeurtenissen plaatsvinden.
Michelle wordt meegenomen door haar echte moeder om daar weer te gaan wonen. Ze heeft de eerste paar jaar van haar leven doorgebracht in een ander gezin, die ze als haar echte gezin is gaan zien. Ze wist immers niet anders. Doormiddel van dagboekfragmenten lees je over de verwarring van Michelle en de strijd die zij in haar hoofd voert. Ze snapt niet waarom ze nu ineens bij een andere vrouw en man in huis moet wonen, terwijl het daar ook nog eens niet zo gezellig is als bij haar ‘pleeg’ moeder. Automatisch leef je mee met Michelle en haar situatie en zou je haast willen dat ze bij haar pleegouders zou kunnen blijven, waar ze zich veel gelukkiger voelde. Michelle maakt echter ook hele mooie en spannende dingen mee, die perfect vastgelegd worden.
De hoofdstukken van Loes kunnen als een stuk heftiger worden ervaren. Michelle, de moeder van Loes, krijgt te horen dat er kanker bij haar is vastgesteld. Er heerst direct veel onrust want ‘hoe nu verder’? Michelle zegt al vrij snel dat ze geen zin heeft om lang te moeten lijden, iets waar iedereen begrip voor heeft. Echter is dit toch ook een gevoelig onderwerp want niemand wil Michelle missen. Het idee dat ze er misschien straks niet meer is, houdt iedereen in zijn greep.
Ondanks dat de onderwerpen in dit boek enorm heftig en hartverscheurend zijn, weet Luce van Leer het prachtig te omschrijven. Ze heeft een rauw, maar ook bloemrijke beschrijving. Haar schrijfstijl is toegankelijk waardoor het goed te volgen is. Er wordt dus verteld vanuit twee perspectieven, maar ze lopen zeer goed over in elkaar en geven een fijne afwisseling. De woorden van Van Leer weten je te raken en zorgen ervoor dat je dit boek leest met een brok in je keel en dichtklapt met tranen in je ogen.
Bordeauxrood is het debuut van Luce van Leer, een Nederlandse schrijfster. Het is een ode aan de liefde tot de allerlaatste dag en erna. Ze is van plan om meerdere boeken te schrijven en uit te brengen. Bordeauxrood is een roman die je niet in de koude kleren gaat zitten. Het is een aanrader voor eenieder die graag boeken leest die tegelijkertijd hartverwarmend en hartverscheurend zijn, maar wanneer het onderwerp ziekte en verlies gevoelig liggen, kan dit boek weleens te heftig zijn.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Meerboekenblog
