"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Borderline in Quarantaine

Donderdag, 17 juni, 2021

Geschreven door: Erik Persoons
Artikel door: Peter van Bavel

Een hartverwarmend opgetekend heftig verhaal

[Recensie] Erik Persoons, geboren in 1965 woont met zijn vrouw en twee dochters in Peer (België). Schrijven, literatuur en cultuur (Theater) zijn al zijn hele leven zijn passie geweest. Tijdens zijn vijfentwintig jaren zeer actieve dienst in het verenigingsleven en als oprichter en jarenlange bezieler van een jongerenbeweging, heeft hij altijd een belangrijke eigenschap voor ogen gehouden: luisteren.

‘Vele ouders, jongeren en volwassenen zijn gedurende die jaren naar me toe gekomen met hun vragen, problemen en gevoelens. Ik heb hen altijd eerlijk geantwoord dat ik niet de professionele kennis bezat om hen een oplossing aan te reiken. Maar ik maakte steeds tijd om ergens apart, in een hoekje, naar hen te luisteren. En voor de meesten was dat op dat ogenblik meer helend en bevrijdend dan duizend woorden’, aldus Erik.

Als auteur is hij inventief en zoekt hij creatief naar onbetreden paden en onontdekte plaatsen.

Ik leerde Erik kennen toen hij een boek uitbracht vanuit het Schrijfexperiment. Maar liefst honderd jongeren schreven samen aan een verhaal vol spanning en avontuur voor de jeugd, door de jeugd.

Dans Magazine

Dit in mijn optiek verrassende en lees-en-schrijf-stimulerende idee, trok direct mijn interesse. In de rol van optekenaar en samenvoeger smeedde hij achtereenvolgens de titels Attractopia, Refugia, Pericula en Furta, vakkundig aaneen. Een vijfde schrijfexperiment gaat zeker volgen maar Covid-19 gooit vooralsnog roet in het eten om gezamenlijk (en veilig) aan de slag te kunnen gaan.

Niet alleen spanning en avontuur maar ook mensen met problemen of iets bijzonders, vinden bij Erik een luisterend oor. Het tweede boek over Inge, die aan borderline lijdt, een ingrijpende persoonlijkheidsstoornis is geen vervolg op het eerste boek dat Borderline is geen masker heet.

Dit tweede boek Borderline in Quarantaine heeft de subtitel ‘een getuigenis van Inge, borderlinepatiënt’.

Inge geeft aan niet nog meer de lezer te willen confronteren met het fenomeen borderline. Ditmaal vraagt ze aandacht voor de effecten van Corona en de gevolgen van een lock-down op het leven van een borderline-patiënte.

En Erik? Erik luistert en tekent op. Zonder oordeel en met een groot hart. Inge noemt hem haar ghostwriter. Ze benadert hem soms met nieuw materiaal of met een dilemma. Het vertrouwen lijkt wederzijds en is meer dan dat. De lezer, die soms zelf ook wordt aangesproken, absorbeert de vriendschappelijke band tussen Inge en Erik.

Een goed boek heeft weinig woorden nodig om zijn/haar boodschap te vertellen. Aangevuld met enkele foto’s en zelfgemaakte tekeningen van Inge, in zwart-wit, geven haar waargebeurde verhaal kleur.

De wisselingen tussen introvert gedrag en anderzijds extraverte schreeuwen om aandacht, geven borderline een waarheidsgetrouw beeld.

Aan Inge haar openheid zitten grenzen. En blijven er ook bij de auteur open eindjes achter. Vragen die je met de kwaliteiten van een goed luisteraar niet kunt beantwoorden. Omdat de getuigenissen zijn gestopt. Het indrukwekkende verslag krijgt hopelijk een vervolg. Dat zou het beste zijn voor zowel Inge als Erik.

Een hartverwarmend opgetekend heftig verhaal. Zeker voor mensen die iemand in de naaste omgeving hebben die aan deze stoornis lijdt, of te maken hebben met zelfmutilatie is een waarschuwing vooraf niet overbodig.

Ik geef Inge twee sterren voor haar kwetsbaarheid en openheid.
Ik geef Erik drie sterren voor zijn luistervaardigheid, zijn creatieve geest en zijn zorg voor jeugd en jongeren.
Tezamen is Borderline in Quarantaine een klein boekje met een groot onderwerp.
Twee plus drie maakt vijf sterren. En een diepe buiging zonder aanzien des Persoons.

Persoonlijke songtekst:
‘Cause it makes me that much stronger
Makes me work a little bit harder
Makes me that much wiser
So thanks for making me a fighter
Made me learn a little bit faster
Made my skin a little bit thicker
Makes me that much smarter
So thanks for making me a fighter’
(Christina Aguilera – Fighter)

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur:

De Safari Sisters en het elixir van Enquist

De Safari Sisters en de diamant van Katana

Borderline in quarantaine

Nevelhel

Furta