"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Brecht gaat voor recht

Woensdag, 10 november, 2021

Geschreven door: Marianne Vogel
Artikel door: Silvie Klokgieter

Intriges, passie, schijn en maskerspel staan centraal

[Recensie] Het legendarische toneelstuk ‘Dreigroschenoper’, geregisseerd door Bertolt Brecht, gaat over zes dagen in première in het Berlijnse Spreetheater. Maar dan gebeurt er iets vreselijks. Hoofdrolspeler Martin Bodenfield, die de rol van Mackie Messer zou gaan spelen, wordt dood gevonden. Iedereen denkt eerst dat hij zelfmoord heeft gepleegd, maar al gauw wordt duidelijk dat er sprake is van moord.

Als particulier onderzoekers Sofie Bank en Frits Arends op een Berlijns terrasje zitten te genieten van hun rustige vakantie, worden ze plotseling opgebeld door het recherchebureau in Amsterdam. Er wordt dringend verzocht om de moordzaak op Bodenfield op te lossen. Dit in opdracht van de Groningse rederijkerskamer Concordia. Het is namelijk voor hen van levensbelang dat de première van ‘Dreigroschenoper’ door kan gaan in Berlijn, want daarna mag deze pas in Nederland van start. Nu de moord is gepleegd, is dit allemaal onzeker geworden.

Bank en Arends belanden samen in de geheimzinnige wereld van het theater. Intriges, passie, schijn en maskerspel staan centraal. Niets is wat het lijkt. Lukt het Sofie en Frits om de moord op tijd op te lossen?

Het eerste deel begint met vijf dagen voor de première. Je werkt van hieruit langzaam naar de grote dag toe. Doordat de moord al vrij snel plaatsvindt, zit de spanning er meteen goed in en wil je blijven lezen. Al gauw blijkt dat er verschillende personages zijn die een motief zouden kunnen hebben, maar Marianne weet dit heel goed spannend te houden waardoor je tot het einde in onwetendheid zit. Mede hierdoor wil je als lezer absoluut niet stoppen met lezen. Sofie en Frits raken steeds meer betrokken bij de mysterieuze moordzaak. Deze ontwikkeling zorgt er voor dat je de aandacht goed bij het verhaal weet te houden en je jezelf steeds maar weer afvraagt wie de dader kan zijn.

Boekenkrant

Haar schrijfstijl is heel prettig en het is overduidelijk dat Marianne veel over Berlijn weet. De manier waarop ze de stad omschrijft is met momenten zo gedetailleerd dat je de straten letterlijk voor je ziet. Ook kun je goed merken dat ze research heeft gedaan over de jaren twintig.

Mijn kennismaking met deze schrijfster is dan ook zeer positief. De spanningsboog is heel goed, net zoals de sfeer die ze weet neer te zetten. Vanaf de allereerste pagina word je het verhaal ingezogen. Dat je de hele tijd met vragen zit is ook een enorm pluspunt. Door een aantal plotwendingen word je als lezer een paar keer op het verkeerde been gezet. Iedereen is verdacht en op het eind komt dan de langverwachte onthulling, die zeer verrassend is.

Marianne Vogel heeft met Brecht gaat voor recht haar vijfde Berlijnthriller geschreven. Interessant om te weten is dat de meeste details berusten op waarheid. Ondanks dat het verhaal uit een reeks komt, kun je het ook prima los lezen. Tot slot wijst het er sterk op dat er een zesde deel gaat komen. Iets waar ik in ieder geval enorm naar uit kijk! 

Eerder verschenen op Perfecte Buren