Recepten en culinaire geschiedenis
[Recepten] De Engelse high tea – die de Britten zelf afternoon tea noemen – is ook buiten het Verenigd Koninkrijk sinds lang een begrip. Driehoekige sandwiches met zalm en eiersalade, scones met clotted cream, kleine taartjes met fruit en natuurlijk die vers gezette pot thee met losse theeblaadjes, waarbij je melk en suiker aangeboden krijgt. Maar wist je dat je de geserveerde hapjes volgens de etiquette moet consumeren in de volgorde zoals hierboven genoemd? En dat je je scone nóóit mag snijden met een mes?
Over de afternoon tea en 100 Britse bakrecepten gaat Brits bakboek, het nieuwste boek van Regula Ysewijn. Regula schreef eerder het bijzondere Pride & Pudding en een boek over bier, is bier sommelier, fotograaf en het charmantste jurylid van Bake Off Vlaanderen. Het is zo’n multitalent van wie je je afvraagt wat ze eigenlijk níet kan en haar man Bruno Vergauwen ontwerpt en tekent ook nog eens behoorlijk en was verantwoordelijk voor het omslag en geweldige ex libris aan de binnenkant van het boek.
Afijn. Scones dus. En crumpets, lardy cake (met reuzel) en mince pies. Al die Britse klassiekers die je verwacht, in authentieke receptuur, want volgens Regula zou het arrogant zijn die te willen ‘pimpen’: de Britse baksels zonder opsmuk en gedoe zijn perfect zoals ze zijn. Ook voor minder bekende cakes, taarten en koekjes als Tottenham cakes met tompouceroze glazuur, Maids of honour (kaastaartjes) en Fat rascals (letterlijk ‘dikke deugniet’, een soort krentenscone versierd met amandel en gekonfijte kers) vind je in Brits bakboek de ingrediënten en bereiding.
Maar wat Regula’s boek misschien wel het meest de moeite waard maakt, zijn de verhalen die ze vertelt. Nauwgezet zoekt ze uit waar een recept vandaan komt en hoe het zich door de tijd heeft ontwikkeld. Hier en daar citeert ze bekende auteurs, zoals William Shakespeare: ‘And I had but one penny in the world, thou shouldst have it to buy ginger-bread…’
Ze legt uit dat chiquer gebak in eerste instantie iets was voor de hogere klasse, maar dat juist eenvoudiger buns en pasties, zoals die bijvoorbeeld in Cornwall door de mijnwerkers werden gegeten, slechte economische tijden overleefden. Alles wat wordt gebakken, is bovendien een afspiegeling van de regio waar het vandaan komt. Dankzij handel overzee kende het zuidelijke Cornwall saffraan, terwijl in het regenachtige noorden enkel haver wilde groeien. Religie, bijgeloof, lokale feestdagen: je vindt het allemaal terug in het brood, de bolletjes en de biscuits.
Wie Brits wil bakken, komt met Brits bakboek geweldig aan haar/zijn trekken. Voor wie daarnaast ook nog eens iets wil weten over de Engelse bakcultuur of geïnteresseerd is in culinaire geschiedenis in het algemeen, is dit boek ronduit smullen geblazen. Plus de foto’s, de styling: het is helemaal af. Snel die flap jacks in de oven en verder lezen!
—
Eerder verschenen op Kookboekennieuws.nl
