Alles paste bij elkaar, elk puzzelstukje viel op zijn plaats
[Recensie] Susan Brennigan wordt na een feestje het slachtoffer van een overval. Ze krijgt een kogel in haar hoofd. Daardoor ondergaat ze een bijna-doodervaring. Daar, aan de Andere Kant, ziet ze licht aan het einde van een donkere tunnel, en ze wordt aangespoord naar de overkant te gaan. Susan twijfelt echter, en keert terug van waar ze komt. Ze komt weer tot leven, maar ze is niet alleen teruggekeerd. Iets kwaadaardigs is ongewild met haar meegekomen. Het duikt in haar herinneringen en zoekt alle verborgen haatgevoelens op. En dat heeft grote gevolgen voor diegene die Susan ooit iets hebben misdaan…
Johan Deseyn is met Cargo al aan zijn vijftiende boek toe. Een spannende psycho-horror, waarbij tijdens het lezen de haartjes op je armen af en toe overeind komen te staan. Zoals een goed horrorverhaal hoort te zijn dus.
Naast horror zit er ook een psychologisch aspect in het verhaal. Cargo is een verhaal met inhoud, waarbij het lijkt alsof je zelf alles beleeft. Je kruipt mee in het hoofd van het hoofdpersonage Susan en in het Kwaad dat met haar is meegekomen. Alles komt griezelig echt over. De uiteindelijke slachtoffers krijgen een extreme manier van straf voorgeschoteld voor hun ooit gepleegde daden. Het thema verantwoordelijkheid nemen en je zonden opbiechten wordt hier wel heel ruim in verwerkt.
De plot wordt zorgvuldig opgebouwd. In het begin leren we Susan kennen, en is er nog geen horror te bespeuren. Tot de overval plaatsvindt met de bijna-doodervaring van Susan. Vanaf dan begint de spanning echt in het verhaal te zitten. Hoe verder het verhaal gaat, hoe nadrukkelijker het Kwaad aanwezig is. Parallel daaraan stijgt de spanning, tot deze uitmunt in een spannende ontknoping. Het verhaal heeft een zeer goed uitgedacht concept, dat ook nog eens tot in de puntjes is uitgewerkt.
Er is in het verhaal voornamelijk één grote verhaallijn, met daarin meerdere flashbacks naar vroegere gebeurtenissen. In het begin weet je nog niet echt waar deze flashbacks op slaan, maar eenmaal verder in het verhaal wordt alles duidelijk. Het zit dan ook allemaal heel goed in elkaar verweven. Het is fascinerend en luguber tegelijk. Daarnaast wordt er door de overval ook een interessante verhaallijn gecreëerd van luitenant Robert Santhonian. Hij onderzoekt de overval, maar tegelijk wordt hij steeds meer betrokken bij Susan en haar problemen. En wordt hij uiteindelijk een goede vriend en steun voor haar.
De hoofdpersonages zijn ijzersterk neergezet. Susan leer je kennen als een leuke vriendelijke vrouw die al veel heeft meegemaakt. Het Kwaad dat met haar meereist uit de tunnel, is het tegenovergestelde, en zoekt naar ieder sprankeltje haat dat hij maar kan vinden in haar geheugen. Hij heeft steeds meer controle over haar. Je ziet Susan dus enorm veranderen gedurende het verhaal. Dan heb je nog Robert, een oude luitenant die een sterke band krijgt met Susan. Ze ziet er een soort vader figuur in. Hij speelt dan ook een belangrijke rol in de ontwikkeling van de verhaallijn en de uiteindelijke ontknoping.
Johan Deseyn heeft een erg indrukwekkende en intrigerende schrijfstijl, die perfect bij dit thema past. Hoewel het boek +500 pagina’s heeft, leest het enorm vlot. En het blijft tegelijk ook hangen. Terwijl tegelijk alles tot in detail is uitgewerkt. Ikzelf zag toch Susan en het Kwaad zo voor mijn ogen. En het boek grijpt je ook emotioneel aan.
Cargo is het eerste boek dat ik lees van Johan Deseyn. Ik lees normaal nooit horror, maar na veel positiefs te hebben gehoord over zijn werk, werd ik dan toch erg nieuwsgierig. En ik moet toch ooit eens een boek lezen van een bekende auteur uit eigen gemeente, vond ik. Ik wist vooral niet zo goed wat te verwachten, maar eenmaal ik het boek opensloeg, zat ik direct in de verhaallijn. De opbouw naar de horror liep ook rustig, ik kon rustig met de personages kennismaken, en eenmaal ik aan het omslagpunt kwam, voelde het als ‘normaal’. Alles paste bij elkaar, elk puzzelstukje viel op zijn plaats. Achteraf bleef het verhaal nog spoken door mijn hoofd, en vooral dan het beeld dat Johan Deseyn schetst over wat er na de dood is. Al mag het voor mij allemaal wel wat positiever zijn. In ieder geval kan Johan rekenen op een hele mooie score voor Cargo: 4 sterren!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
