"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Cari Mora

Vrijdag, 31 mei, 2019

Geschreven door: Thomas Harris
Artikel door: Silke Wimme

Je vliegt doorheen het verhaal

[Recensie] Cari Mora is in Amerika terecht gekomen nadat zij vluchtte uit haar thuisland Colombia voor de FARC. Om te kunnen overleven heeft ze verschillende jobs, waaronder die van huisbewaarster in het oude huis van Pablo Escobar. Het komt echter ter ore bij verschillende criminelen dat er 25 miljoen goud verborgen is onder het huis. Zowel Hans-Peter Schneider als Don Ernesto proberen het goud te pakken te krijgen, maar dit is buiten Cari Mora gerekend, die meer dan haar mannetje kan staan. Wanneer Hans-Peter Cari in het oog krijgt, opent hij niet alleen de jacht op het goud maar ook op haar. Cari moet er alles aan doen om uit de handen van de dodelijk Hans-Peter te blijven, maar zal haar dit wel lukken?

Thomas Harris (79 jr) was in het verleden misdaadverslaggever in de Verenigde Staten en Mexico. Bovendien was hij ook nog verslaggever voor Associated Press in New York. Maar we kennen hem allemaal beter als de auteur van Silence of the Lambs en zijn boeken over de kannibaal Hannibal Lecter. Hij startte zijn carrière als auteur reeds in 1975 met het boek Black Sunday. Van zijn vijf reeds uitgebrachte boeken is dit de enige die niet over Hannibal Lecter gaan. Over Thomas zelf is maar weinig geweten, zijn laatste interview dateert van 1981 en hij is ook niet actief op sociale media. Er hangt een zweem van mysterie rond hem.

Eindelijk, dertien jaar na zijn laatste verschenen boek komt hij met een nieuw verhaal: Cari Mora. Voor velen is dit zijn langverwachte zesde misdaadroman. Ook ik keek reikhalzend uit naar zijn nieuwste boek. De verhalen over Hannibal Lecter zijn gewoonweg briljant, waardoor hij één van de beroemdste fictieve misdadigers werd. Mijn verwachtingen waren dan ook zeer hoog.

Na het lezen van Cari Mora wist ik eerst niet zo goed wat ik moest denken. Het verhaal is niet zoals zijn voorgaande boeken, er is geen Hannibal Lecter in de hoofdrol, maar een vrouwelijke protagonist en het monster Hans-Peter Schneider heeft weinig persoonlijkheid. Niet alleen het uitgangspunt van het verhaal is anders, maar ook de schrijfstijl. In het begin was het toch even wat wennen. De schrijfstijl deed mij af en toe wel denken aan deze van L.S.Hilton gekend van de Maestra trilogie. Thomas hanteert een zeer eenvoudige schrijfstijl zonder veel franje waardoor het verhaal en vooral de personages heel wat diepgang misten. In heel wat fragmenten wordt bovendien de gruwel overdreven. Op deze manier wordt het geheel nogal ongeloofwaardig.

Boekenkrant

Jan-Peter Schneider, het monster, is een man zonder veel persoonlijkheid. Hij moordt zonder medelijden en op gruwelijke wijze. We komen bitter weinig te weten over hem in het boek en zijn personage leek mij wat oppervlakkig neergezet, wat voor mij toch wel teleurstellend was. Over Cari Mora, het hoofd personage, die ook de titel van het boek gekregen heeft, komen we veel feiten te weten. Maar door de weinige diepgang leren we haar karakter en hoe zij is niet echt kennen. Bovendien heeft de auteur zijn research ook niet ten gronde verricht. Zo is het niet mogelijk om van Colombia met de bus naar Amerika te vluchten. De grens tussen Colombia en Panama is enkel te voet door de jungle Darién bereikbaar, of met het vliegtuig of per boot. Het is héél onwaarschijnlijk dat Cari Mora te voet door de jungle ging om de Panamese grens te bereiken wanneer zij op de vlucht was voor de FARC (de schuilplaats voor de FARC was destijds in deze jungle).

Maar, hoewel het verhaal diepgang en uitwerking mist, boeit het wel. De hoofdstukken zijn kort en je vliegt doorheen het verhaal. Je wil steeds maar weten hoe het verder gaat met Cari. Een positief element zijn de verschillende sociale thema’s die de auteur verwerkt in zijn verhaal: kindsoldaten, immigratie van vluchtelingen, opvang van gewonde zeevogels aan de kust van Miami, … . Vooral het verhaal over Cari’s verleden greep mij. Hoe zij als kind soldaat gerekruteerd werd, waarna zij vluchtte, hoe zij in Amerika terecht kwam en er probeerde te overleven.

Hoewel het boek mijn verwachtingen niet invulde qua stijl, kon ik het toch niet opzij leggen en bleef het mij boeien. Daarom scoor ik het toch nog een 3 sterren.

Eerder verschenen op Perfecte Buren