Een heerlijke, toegankelijke thriller
[Recensie] Kun je écht vluchten voor je verleden? Echt van de wereldkaart verdwijnen en je, allesbehalve lovely hubby Benny, laten geloven dat je niet te vinden bent? Anne gaat het in ieder geval proberen. Haar leven komt volledig op de kop te staan en ze ziet geen andere mogelijkheid dan alles dat haar lief is, en voornamelijk dat haar niet meer lief is, achter zich te laten. Geheel in de sfeer van de chaos die er al is, vlucht Anne naar Sicilië, neemt een andere identiteit aan en probeert een herstart te maken. Maar nogmaals, kun je écht van de radar verdwijnen?
Wat een lekker boek weer! Een perfecte mix van een thriller, roman en vakantiegevoel in één! Je moet het kunnen. In het eerste deel van deze ‘Ik vertrek’ serie, Chateau de Provence, maakten we al kennis met de vertrek annex vluchtperikelen van de hoofdpersonages. Ook nu heeft Marelle Boersma de regie strak in handen, laat diverse verhaallijnen parallel lopen en alles perfect samensmelten (leuke beeldspraak in deze) Je leert Anne/Sofia goed kennen en leeft met haar mee, ze is sympathiek en eigenlijk heb je het best met haar te doen. Haar beslissingen dwingen respect af. Samen met haar verken je haar nieuwe omgeving en voel je naderend onheil. We zijn tenslotte wel op Sicilië en daar is geen ontkomen aan de plaatselijke, georganiseerde maffia. Goed verstopt in de personages van de lokale bevolking maar gelukkig ondervindt Anne ook de goede kanten van de inwoners en is er plaats voor vertrouwen en vriendschap.
Ook nu valt op dat de vlotte en heldere schrijfstijl van Marelle Boersma zorgt dat je haar boek, helaas, zo uit hebt. De setting, de details en emoties zijn gedetailleerd zonder daarin door te slaan. Het verhaal is spannend wanneer dat vereist is en romantisch wanneer functioneel. Heel leuk was het culturele aspect, je waant je op Sicilië en je proeft de chocolade. Ik ben geen liefhebber maar het klinkt verleidelijk. Hoe dan ook het is nagenoeg tastbaar en dat geldt voor alles dat ze beschrijft. Zo ook de dreiging, die blijft. Het mysterieuze dat aan het Italiaanse maffia-eiland kleeft is duidelijk aanwezig, daardoor verwacht je continu de genadeklap. Geregeld krijg je een ingeving hoe het zou kunnen gaan, maar natuurlijk zit je fout. Marelle Boersma blijkt ook nu het verrassingselement goed vast te houden. Net wanneer je denkt dat er een moment van rust is voor Anne/Sofia, gebeurt er weer iets. Wat wel opviel is de naïviteit van Anne. Je zou denken dat ze enigszins anticipeert op wat speelt, het ene moment is ze verrassend inventief om vervolgens zo bleu te handelen dat het voor mij haar geloofwaardigheid wat aantastte. Deze manier van doen past overigens wél in haar persoonlijkheid, ik had het alleen graag wat assertiever gezien, vooral door het feit dat de maffia in je nek ademt.
De manier waarop Boersma schrijft zorgt dat je haar boeken altijd in één ruk uitleest, tot nu toe geen uitzondering. Ciao Sicilia is een heerlijke, toegankelijke thriller die bij iedere lezer wel in de smaak zal vallen, net als de beruchte Modica chocolade. Ciao Sicilia is een lekker verhaal en krijgt 3,5 ster.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
