Fiets terug in de stad
[Signalering] Nederlanders die wel eens op de tweewieler de grens oversteken, weten het maar al te goed: fietspaden in omringende landen zijn bedroevend slecht aangelegd, als ze er al überhaupt zijn!
Nederland is nog steeds gidsland wat betreft fietsen. Stadsbestuurders van elders komen hier kijken hoe het fietsverkeer verloopt. Ingenieursbureaus alhier geven advies aan steden in Scandinavië en Groot-Brittannië over fietsinfrastructuur. Volgens de auteurs van het boek Cycling Cities, the European experience ‘one hundred years of policy and practice is expertise in fietsbeleid zelfs ‘big business.’
Het boek bevat veertien hoofdstukken die elk een stad behandelen (vijf in Nederland, negen in nabije landen). Per stad geven de schrijvers een rijtje cijfers: hoeveel procent vervoerde zich te voet, met het ov, per auto of met de fiets en hoe was dat een paar decennia terug? Zo blijken personenauto’s in bijvoorbeeld Manchester, na de toename in 1985-1995, daar nu veel minder talrijk (bijna de helft minder in 2010 ten opzichte van 1995). Daar zou overigens weinig terecht komen van goedbedoeld fietsbeleid door veelvuldige wegwerkzaamheden, trambanen, gaten in het wegdek, het ‘ondoorgrondelijke’ eenrichtingsverkeer en ‘stupidly designed’ fietspaden.
Het Engelstalige boek staat vol met historische foto’s en kaarten; tekst en beeld zijn zeer verzorgd. Elke buitenlandse stadsplanner die hier het fietsverkeer komt aanschouwen, moet een exemplaar mee naar huis nemen.
—
Eerder verschenen in TW
