Geweldig avonturenverhaal in angstaanjagend realistische dystopische toekomst
[Recensie] Ik lees niet meer zo graag series aangezien die een behoorlijke commitment van me vragen. Vooral niet als het om meer dan drie delen gaat. Als ik aan een serie begin moet ik een x aantal boeken lezen voor ik weet hoe het verhaal afloopt, en dat terwijl er zoveel andere schrijvers zijn van wie ik boeken wil lezen!
Dat ik heb besloten alle delen van de Slaves-serie van Miriam Borgermans te lezen is dus absoluut een compliment. In mijn recensies van eerdere delen uit deze reeks heb ik al betoogd dat ik dit beschouw als een van de beste Nederlandstalige SF-series. Daarom heb ik deze boeken ook op meerdere plekken aanbevolen, onder andere in mijn recente top 5 van SF voor mensen die het genre willen leren kennen. Heb je nog niets uit deze reeks gelezen, schaf dan snel Raven 1 of leen die uit de bibliotheek en stort je in de rijk geschakeerde dystopische wereld die Miriam Borgermans heeft geschapen.
Met Dante 2 moet je niet beginnen. Nee, dit is niet het tweede deel van de serie, maar het vierde, want de Slaves serie is opgebouwd uit twee verhaallijnen. In de boeken Raven 1 t/m 3 volg je het karakter Raven, en in de reeks Dante (waarvan dit het tweede deel is) volg je Dante. En aangezien Dante 1 eindigde met een enorme cliffhanger wordt je hier meteen in het verhaal gestort. Er is geen ‘wat vooraf ging’, alleen een korte proloog om je geheugen op te frissen. Dante is aan het eind van het eerste boek in de handen gevallen van Cym, het wrede hoofd van een slavenschool. Hij dreigt bijna aan de martelingen ten onder te gaan, als zijn vrienden, die hij dood waande, hem komen redden. Maar omdat hij op de lijsten staat van de overheid kan hij nog steeds zijn ondergrondse schuilplaats niet verlaten. Hij komt erachter dat een meisje dat hij van vroeger kent niet dood is, zoals hij dacht, maar is opgesloten in een reservaat.
Tegen alle verwachting in blijkt ze nog te leven. Vanaf dat moment is al zijn energie erop gericht haar te bevrijden. Daarvoor zal hij eerst moeten zien te ontsnappen uit de schuilplaats, die voor zijn eigen bestwil door zijn vrienden flink is beveiligd … Wat volgt is een spannend avonturenverhaal, met kooigevechten, high tech wapens en uitvindingen, verraad, en tal van verrassingen. Ik vond het plot goed opgebouwd. De zoektocht van Dante naar het verdwenen meisje lijkt simpel, maar hangt samen met een heel aantal andere verhaallijnen, zoals een verdwenen chip, de boosaardige Seamus die zich in de gelederen van de Vrijen omhoogwerkt en de plannen van de Vrijen om de ondergronds levende slaven eens en voor altijd uit te roeien. Alles is weergegeven in korte hoofdstukken, geschreven in korte zinnen. Het maakt dat je door het boek vliegt.
Waar de delen in de Raven-reeks worden gekenmerkt door frisse beschrijvingen en originele observaties heeft Dante een andere stem: wat meer kortaf en meer doorsneden door Engels jargon (een deel speelt zich af in legerkringen). Het werkt goed omdat het boek zo echt een andere smaak krijgt dan de Raven-boeken. Ik wil ook opnieuw opmerken dat ik de wereld die Borgermans heeft verzonnen ijzersterk vind. Angstaanjagend, maar ook realistisch gezien wat er gaande is in de wereld. In dit deel komen onder andere verwijzingen voor naar controlerende algoritmes, maar ook het uitsterven van bijen en andere insecten. Daarbij is de anti-kapitalistische overtuiging van de auteur ook duidelijk: deze toekomst moeten we voorkomen. Dit moeten we bestrijden. We moeten elkaar weer als mensen gaan zien.
Het is een boodschap waar ik helemaal achter sta. Ze brengt die echter als integraal deel van het verhaal en zeker niet prekerig. Wat meer dan in de Raven-boeken draait het hier om actie en dus krijg je niet zo’n hechte band met de hoofdpersoon als in die delen, maar de karakters komen wel tot leven. Ik leefde in elk geval met ze mee (vooral omdat Dante geen held is die nooit domme keuzes maakt of fouten begaat). Mijn enige puntje van kritiek was dat ik een paar redactiefoutjes tegenkwam die ik in de eerdere boeken niet opmerkten. En misschien dat de opstand aan het einde wat te succesvol leek (we hebben immers nog enkele delen te gaan!). Maar dat stond mijn plezier bij het lezen zeker niet in de weg. Een aanrader, ook voor lezers die niet geneigd zijn YA-literatuur ter hand te nemen. Dit is, ook al zijn de hoofdpersonen jong en is de schrijfstijl vlot, gewoon hartstikke goede SF.
—
Eerder verschenen op Hebban
