Wederom een pageturner!
[Recensie] Evan Smoak vult zijn dagen met het wachten in zijn extreem beveiligde penthouse op een telefoontje. Als de Nowhere Man staat hij klaar om iedereen die in de problemen zit te helpen. Het is een soort boetedoening, voor zijn tijd vroeger als Orphan X. Waar hij als geheim agent van een officieus overheidsprogramma heel wat moorden heeft gepleegd. Na jarenlang mensen te hebben geholpen met hun problemen, begint Evan te denken aan een bestaan met een normaal leven. Daarom zal hij nog één keer iemand zijn hulp aanbieden, om daarna een punt te zetten achter de Nowhere Man. Een allerlaatste klus, die wel eens moeilijker en dodelijker kan uitvallen dan verwacht….
Met De accountant heeft Gregg Hurwitz alweer het vijfde deel van de populaire Orphan X-serie neergezet. Een echte actiethriller die nog net zo krachtig en indrukwekkend is al het allereerste deel. Wederom een pageturner!
Het verhaal gaat erg spannend van start. Het volgt daarbij het gekende stramien van de vorige boeken: De Nowhere Man krijgt een telefoontje van iemand die zijn hulp nodig heeft, waarbij Evan die persoon gaat helpen. In het huidige boek zit Max Merriweather met zware problemen. Zijn neef Grant is vermoord, en deze gaf voor zijn dood iets ter bewaring aan Max. Waardoor er nu op Max wordt gejaagd. Met de hulp van Evan lijken de problemen opgelost, maar schijn bedriegt. Er komen steeds andere en gevaarlijkere personen bij kijken, met invloeden tot in de hoogste rangen. Alle aanwezige vaardigheden die Evan bezit moeten voor deze missie continu worden aangesproken. Als ook maar één iets hem in de steek laat, dan wordt dit hem fataal.
De plot zit ook deze keer weer subliem in elkaar. Ingenieus bedacht, en je hebt als lezer geen enkel idee hoe het verder zal lopen, en hoe het uiteindelijk zal eindigen. De spanning zit er direct in en blijft door de aaneenschakeling van actiescènes en de nodige cliffhangers de hele tijd aanwezig. Sommige scènes zijn echt spectaculair. Toch is er ook ruimte om stil te staan bij de personages, bij hun gevoelens en wat hen bezighoudt. Dat zorgt voor een welkome adempauze tussen het vele geweld in en brengt het verhaal in balans.
Nog meer dan in de vorige delen word je je bewust van de kwetsbare en gevoelige kant van Evan. Dit merk je aan hoeveel de zestienjarige Joey betekent voor hem, een fenomenale hacker en de laatste Orphan die hij dan ook onder zijn hoede neemt. En dan zijn er nog de gevoelens voor officier van justitie Mia Hall en haar zoontje Peter, die in hetzelfde gebouw wonen. En waarbij hun jobs een relatie in de weg staan. Je voelt de breekbaarheid en gevoeligheid in deze passages. Evan is nog nooit zo diep gegaan voor een missie als in deze.
Naast actie, geweld en emotie, is er in De accountant zeker ook plaatst voor de nodige humor. Waar sommige scènes gruwelijk of triest zijn, wordt dit gecoverd met enkele passages waar je gewoon mee moet lachen. Zo komt er een hond in het leven van Evan, die hij natuurlijk bij Joey plaatst, en vaak zorgden bepaalde conversaties echt voor een big smile. En dat is absoluut een pluspunt, het maakt het verhaal compleet.
De schrijfstijl van Gregg Hurwitz past naadloos bij het boek. Zelfs na vijf delen is er nog geen greintje verveling of herhaling op te merken. Je merkt net dat de creativiteit van de auteur toeneemt. Dankzij korte hoofdstukken, die telkens een toepasselijke titel hebben, leest het verhaal ook extra vlot. En de beeldende manier van schrijven maakt dat je als het ware het verhaal zelf meebeleefd. Je ziet de actiescènes zo voor je, en je voelt enorm mee bij alles wat er gebeurt. Een ervaring die bij elk boek sterker aan bod komt.
De accountant is voor mij wederom een schot in de roos. Ik keek al even uit naar dit boek, waardoor mijn verwachtingen hoog waren. En terecht, dit is voor mij misschien wel het beste deel uit de reeks. Vooral door het intrigerende en sublieme plot die vol met actie en plotwendingen zit, maar ook door hoe Evan zich heeft ontwikkeld in al die tijd. Ik vind hem op zijn kwetsbaarst het best. En het compleet onverwachte einde past daar perfect bij. De accountant krijgt van mij dan ook de volle vijf sterren! Dank je voor dit prachtige boek, Gregg Hurwitz!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
