"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De Ademdief

Zaterdag, 3 oktober, 2020

Geschreven door: Miranda Peters
Artikel door: Bianca Brummelhuis

Een rollercoaster van gevaarlijke situaties en heftige gevoelens

“Dood de Ademdieven.
Vernietig de magie.
Verbreek de vloek.”

[Recensie] Dat is de levensmissie van de Jagers van Artames. Pas wanneer alle Aspiratar – mensen met een magische gave – zijn uitgeroeid, wordt een eeuwenoude vloek verbroken die Jagers laat sterven op hun twintigste verjaardag. Dat is de opdracht en dat is wat er zal gebeuren. Tenminste, in theorie. Want de Aspiratar weten al meer dan tweeduizend jaar uit handen van de Jagers te blijven.

Thalia leidt samen met haar acht jaar jongere zusje Livia een nomadenbestaan, vanaf het moment dat de Jagers hun ouders doodden. Al vijf jaar lang geneest ze mensen en gaat ze tot het uiterste om haar zusje te beschermen. Maar wanneer ze op een avond Jager Quinn ontmoet en ze elkaar genade tonen, neemt haar leven een onverwachte wending en moet ze voor de zoveelste keer vluchten.

Quinn zet de achtervolging in en is vastbesloten zijn fout recht te zetten. De Ademdief laat hem niet los en hij wil antwoorden, niet wetende dat dat nog meer vragen op zal roepen. Alles waar ze in geloven en voor vechten blijkt namelijk niet zo zwart-wit als gedacht. Thalia wordt gedwongen samen te werken met Quinn om een onverwachte gezamenlijke vijand te verslaan, maar hoe moet dat als je geleerd hebt op niemand anders te vertrouwen dan jezelf? En wat als je als Jager gevoelens krijgt voor iemand die je uiteindelijk moet vermoorden om zelf een toekomst te hebben?

Boekenkrant

In het begin van het boek is het tempo nog kalm. Er moet immers het nodige uitgelegd worden over de Jagers en de Aspiratar en over hoe de magie in dit verhaal werkt. Maar als het verhaal eenmaal op stoom komt, beland je ook meteen in een rollercoaster van gevaarlijke situaties en heftige gevoelens.

Ik vond dit hoge tempo zelf wel prettig. Het hield me in ieder geval zeker bij de les. Het verhaal wordt er ook enorm spannend door. Ook zijn de situaties waarin de hoofdpersonen belanden erg bijzonder. Steeds als je het ene verwacht, gebeurt het andere.

Het verhaal wordt afwisselend verteld vanuit het gezichtspunt van Thalia en dat van Quinn. In eerste instantie lijken hun standpunten onverenigbaar, maar uiteindelijk blijken ze toch meer gemeen te hebben dan ze denken.

Politieke intriges spelen een grote rol in het verhaal. Persoonlijk vind ik dat altijd heel leuk. Ik werd hier dus zeker niet teleurgesteld.

Ik vond het ook fijn dat er dieper ingegaan werd op de gevoelens van de hoofdpersonen. Tussen de actie door zijn er steeds net wat kleine rustmomentjes waarin de hoofdpersonen gedwongen worden bij de situatie stil te staan. Ik vond dat erg mooi.

Het boek eindigt met een cliffhanger. Daardoor wil ik natuurlijk graag verder lezen. Maar ook zonder de cliffhanger zou ik wel méér van dit verhaal willen.

Eerder verschenen op Drukinkt

Boeken van deze Auteur: