Wielrennen in de Pyreneeën uit vriendschap
[Recensie] Nick is een gepassioneerd wielrenner en besluit om bij wijze van vakantie naar de Pyreneeën te gaan fietsen. Na een paar dagen sluit tot Nicks blijdschap zijn beste vriend Emerald zich bij hem aan. Hun vriendschap kan wel tegen een stootje, ook als de omstandigheden pittiger worden en in het bijzonder als Emerald overspannen kenmerken gaat vertonen. Maar dan gebeurt er iets wat alles op scherp stelt. En vanaf dat moment zal niets waarmee de tocht van start ging nog hetzelfde zijn.
Koen Paes is zelf een fanatiek wielrenner en dat kun je wel teruglezen in zijn beschrijvingen van de man en zijn fiets. Verzuurde spieren, weersperikelen, moeizaam begaanbare wegen, maar vooral het geluksgevoel als je aan niets anders hoeft te denken dan aan het behalen van je doel. Als lezer krijg je zelf bijna zin om op je fiets te springen.
De afdaling begint rustig en lijkt in het begin wat voort te kabbelen, maar zodra duidelijk wordt dat zowel Nick als Emerald behoorlijk wat bagage met zich meezeult op de roadtrip, blijf je aan het boek gekluisterd. Want er broeit iets waar je de vinger niet op kan leggen. En er gebeuren dingen die uit naam van de vriendschap opzij worden geschoven, maar toch schuren. Koen Paes bouwt die spanning langzaam en kundig op. De hoofdstukken zijn kort en er wordt regelmatig van perspectief gewisseld, wat de leesbaarheid ten goede komt.
Het boek voelt, om in wielrennerstermen te blijven, als een reis naar de top vanwaar je pas echt kan zien welke route er is afgelegd. En als de afdaling begint, houd je je hart vast. De titel van dit boek is perfect gekozen. De snelheid waarmee je door het verhaal heen gaat, zegt wel iets over het schrijftalent van de auteur.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
