Vier kleine zwaluweitjes rollen uit hun nest
[Recensie] De cover van De andere weg is een klein schilderijtje. Prachtige kleuren, een vogeltje dat afgebeeld staat, heeft vast een prominente rol. Bij het lezen van dit boek, kom je er al gauw achter dat de vogel een zwaluw is.
De beelden uit het boek brengen je in een andere wereld, in Japan waar op een dag vier kleine zwaluweitjes uit hun nest rollen. Dat komt door de stoelenspringers, die hadden weer eens zo gesprongen dat het hele eiland beefde. Waarom ze springen? Dat weet niemand. De rol van de stoelenspringers heeft Laïla Koubaa verder niet uitgediept.
De rol van Kikaru daarentegen is wel belangrijk. Hij gaat met vrienden op pad om het begin van de lente te vieren. Ze vieren feest met allerlei lekkernijen. Maar het vriendengroepje schrikt als Kikaru vertelt dat hij in het bos vier eieren van een zwaluw heeft gevonden. Hij moet de eieren terugleggen, vinden ze.
Kikaru gaat de volgende dag op pad om de eieren terug te leggen. Helaas valt hij, breekt zijn heup en valt in een diepe lange slaap. Wat er daarna gebeurt… Laïla Koubaa heeft een een magisch plot bedacht waarbij geheime krachten van de natuur zorgen voor een wonderlijk slot van deze vertelling.
De illustraties van Stefanie de Graef zijn heel gedetailleerd bijvoorbeeld de ruimte waarin de vrienden eten en drinken. En soms wat vager, de illustratie waarop Kikaru ligt afgebeeld in het bos. Dit vage roept een wat onwerkelijk beeld op.
Het oblongformaat dat in dit boek wordt toegepast zie je ook vaak toegepast in fotoalbums. Dit formaat past heel mooi bij de bijna fotografisch geschilderde bladzijden.
En net als in een museum wissel je beeld en tekst af. Dan weer lees je eerst de tekst… en kijkt naar het beeld. Dan weer kijk je eerst naar het beeld en lees je daarna de tekst. Tekst en beeld passen heel mooi bij elkaar.
Prachtig zijn de twee bladzijden met aan de linkerzijde slechts één regel “De volgende ochtend namen de vrienden afscheid.” Op de rechterbladzijde de vrienden die afscheid nemen gekleed in donkere kleding en Chika, de enige vrouw in dit gezelschap afgebeeld in in een fleurige kimono. De afbeelding ademt een Japanse afscheidssfeer uit.
Dit boek is geschreven voor volwassenen, bijzonder een boek met zoveel illustraties voor volwassenen. Maar misschien kunnen kinderen vanaf 10 jaar ook van dit boek genieten. In elk geval is dit boek zeker de moeite waard om aan te schaffen.
Een sprookjesachtige vertelling waarin de natuur op een bijzondere manier een rol speelt met illustraties die je niet bekijkt maar bewondert.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
