De Ottomaans-Mesopotamische keuken vertaald naar het westen

[Recensie] In eerste instantie kun je eigenlijk alleen maar bladeren en je ogen verwennen en laven aan de prachtige gerechten die je in het boek De Aytems van inspiratie krijgt voorgeschoteld. De inleiding lezen komt later wel. Eerst kijken en genieten. Wellicht hoor je dan een zacht stemmetje in je hoofd dat zegt: “Mooi, maar dat kan ik als thuiskok niet.” Pas later, als je de receptuur gaat lezen en nog een keer heel goed gaat kijken naar de foto’s zie je dat het geen simpele gerechten zijn maar dat ze je wel inspireren en motiveren om ook eens zoiets op tafel te zetten. En het zou me niet verbazen als dat met veel gerechten goed zal lukken. Toegegeven, de opmaak is een kunst op zich die niet iedereen beheerst. Maar de recepten zijn duidelijk en veelal goed te maken.

Laten we bij het begin beginnen. Ayt Erdogan is chef-kok van het restaurant El Qatarijne in Utrecht. De bron van zijn culinaire identiteit zijn zijn moeder en haar onvolprezen kookkunsten. Hij groeide uit tot een topkok die gedurende een aantal jaren onder de vleugels van grote namen in de culinaire wereld mocht vertoeven. Zij leerden hem de fijne kneepjes van o.a. de Franse keuken. Heden ten dage combineert Ayt Erdogan de mediterrane (Ottomaanse-Mesopotamische) maar ook de Aziatische keuken met de Europese onder het motto East meets West. En dat doet hij op een werkelijk fenomenale wijze.

De hoofdstukken in het boek zijn Bouchées apéritives/fingerfood, Amuses, Entrées froides, Entrées chaudes, Pièces de résistance, Desserts, Friandises. De volgorde van de recepten is niet hetzelfde als in de index (die is op alfabet gesorteerd) maar dat maakt het alleen maar spannender en je hebt het recept wat je zoekt zo teruggevonden. Tussen al die culinaire schoonheid staan ontroerende familie- en vriendenportretten. Ook mensen uit de vaste gastenkring en personeelsleden komen aan het woord. Ze zijn het allemaal eens over het feit dat Ayt Erdogan een vakman is waar we nog veel van zullen horen. Eén van hen zegt dat Ayt het geweldig zou doen als tv-persoonlijkheid omdat hij bijzonder mediageniek is.

Misschien zien we hem nog eens op tv waar hij ons geduldig en vol passie uitlegt hoe hij zijn culinaire kunstwerken maakt. Zo’n programma zal ongetwijfeld een groot succes zijn. Tot die tijd moeten we het doen met dit prachtige boek. Ieder recept wordt voorafgegaan door een stukje tekst en uitleg. Daarna volgt de bereiding en de afwerking die zo stap voor stap zijn uitgewerkt dat je ongetwijfeld bij ieder gerecht de uitspraak van Pippi Langkous in gedachten zult horen: “Ik heb het nog nooit gedaan maar ik denk wel dat ik het kan.”
Ayt Erdogan. Onthou die naam.