“Soms laat hij een ballon uit zijn hand glippen”
[Recensie] Dementie is een ziekte die voor de naaste omgeving ook heel zwaar is. De hele ziekteperiode lang neem je stukje bij beetje afstand van je dierbare. Voor kinderen is dementie moeilijk te begrijpen, omdat je het aan de buitenkant niet kan zien. De ballonnen van opa is een prentenboek dat jonge kinderen kan helpen om deze ziekte beter te begrijpen.
Wauw, is het eerste woord dat in mij opkomt bij het lezen van dit boek. Mijn oma heeft helaas dementie en dit verhaal komt daardoor akelig dichtbij.
Als klein kind is het een gek idee als je eigen opa, oma, of een ander familielid je ineens niet meer herkent.
Opa heeft veel ballonnen. Elke ballon staat voor een herinnering. Zo is er een paarse ballon waarin zijn huwelijk zit en is er een blauwe ballon voor zijn lievelingshond. Samen met zijn kleinzoon Lucas praten ze graag over de verschillende ballonnen, maar op een dag gaat het mis.
Er blijven ballonnen vastzitten in bomen en sommige ballonnen laten los. Zonder die ballonnen vergeet opa zijn herinneringen.
Ik vind het mooi dat Jessie Oliveros ballonnen heeft gebruikt om de verschillende herinneringen weer te geven. Dit maakt het beeldend en het past goed binnen de belevingswereld van jonge kinderen. Hierdoor wordt een abstracte ziekte zoals dementie begrijpelijk. Het verhaal heeft mij zeker emotioneel geraakt en toch lukte het Jessie om het luchtig te houden.
Jessie Oliveros, opgegroeid in Texas, heeft een achtergrond als verpleegster. Dit onderwerp is voor haar dus zeker niet nieuw. De ballonnen van opa is haar debuut en ik ben benieuwd wat we nog meer van haar kunnen verwachten.
De ballonnen van opa is geen boek dat je leuk voor het slapen gaan, kunt voorlezen aan je kind, maar als je ooit met een kind over dit onderwerp wil praten is het zeker geschikt.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
